Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2020/1099 E. , 2020/5287 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/1099
Karar No : 2020/5287
Kararın Düzeltilmesini İsteyen: … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
Vekili: Av. …
Karşı Taraf: …
İstemin Özeti: Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 30/10/2019 tarih ve E:2016/7556; K:2019/5145 sayılı kararının; dilekçede ileri sürülen nedenlerle düzeltilmesi istenilmektedir.
Cevabın Özeti: Cevap verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Karar düzeltme isteminin karar harcı yönünden kabulü gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Danıştay dava daireleri ile İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulları tarafından verilmiş olan kararlar hakkında kararın düzeltilmesi isteminin kabulü ancak, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinde yazılı sebeplerden birinin bulunması ile mümkündür.
Davalı idarenin karar düzeltme dilekçesinde; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1 ve mük.355.maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarına yönelik iddiaları, kararın bu kısımlarının düzeltilmesini gerektirecek nitelikte bulunmamaktadır.
Karar harcı yönünden davalı tarafından ileri sürülen iddialar ise, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesine göre yerinde görüldüğünden, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 30/10/2019 tarih ve E:2016/7556; K:2019/5145 sayılı kararının bu kısmı kaldırıldıktan sonra temyiz istemi incelendi:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 31. maddesinde yargılama giderleri ilgili olarak bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nu yürürlükten kaldıran 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “diğer Kanunlardaki yargılama usulü ile ilgili hükümler” başlıklı 447. maddesinde yer alan “mevzuatta, yürürlükten kaldırılan 18.06.1927 tarihli ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’na yapılan yollamalar, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun bu hükümlerin karşılığını oluşturan maddelerine yapılmış sayılır.” düzenlemesi gereğince uyuşmazlıkta uygulanması gereken 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 323. maddesinde “karar harcı” yargılama giderleri arasında sayılmış, 326’ncı maddesinde ise “Kanunda yazılı haller dışında, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır.” hükmüne yer verilmiştir.
492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 52. maddesinde ise, “Vergi yargısı işlemlerinden bu kanuna ekli (3) sayılı tarifede yazılı olanlar, vergi yargısı harçlarına tabidir.” denilmiş olup, Kanun’un 54. maddesinde, vergi yargısı harçlarının (3) sayılı tarifede yazılı işlemlerden değer ölçüsüne göre nispi esas üzerinden, işlemin nevi ve mahiyetine göre maktu esas üzerinden alınması öngörülmüştür.
Olayda, Vergi Mahkemesince davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verildiği, bu durumda karar harcına hükmedilmesi gerekirken bu hususta hüküm kurulmadığı anlaşıldığından, karar harcına ilişkin değerlendirme yapılmak suretiyle hüküm tesis edilmesi gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle; davalının temyiz isteminin, karar harcı yönünden kabulü ile … Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının, bu husus hakkında hüküm kurulmak üzere bozulmasına, davalının diğer karar düzeltme istemlerinin reddine, 24/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.