Danıştay Kararı 9. Daire 2019/7118 E. 2022/433 K. 16.02.2022 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2019/7118 E.  ,  2022/433 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/7118
Karar No : 2022/433

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : Tas. Hal. …San. ve Tic. A.Ş.
VEKİLİ : …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, yargı kararı ile iadesine hükmedilen katma değer vergisinin iade tarihine kadar işleyecek faizinin iadesi istemiyle yapılan başvurunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali ile iade edilen katma değer vergisinin vergi incelemesi iş emri tarihinden iade tarihine kadar geçen süre için tecil faizi oranında işlemiş faizinin iadesi istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesi’nin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararıyla; davacı tarafından 2010/2,4,5,6,7,8. dönemlerde gerçekleştirilen ihraç kayıtlı teslimlerden kaynaklanan katma değer vergisinin iadesi amacıyla yeminli mali müşavir tarafından düzenlenen tasdik raporuna dayanılarak yaptığı iade talebinin davalı idarece reddi üzerine işlemin iptali için açılan davada …Vergi Mahkemesi …tarih ve E: …, K:…sayılı kararıyla 1.018.701,44-TL tutarındaki katma değer vergisinin iadesine karar verildiği, iadesine karar verilen 1.018.701,44-TL katma değer vergisinin faizi ile birlikte ödenmesi talebiyle davacı tarafından 31.07.2018 tarihinde vergi dairesi müdürlüğü’ne başvuru yapıldığı, davalı idare tarafından Mahkeme kararı uyarınca iadesi gereken tutarın gerekli düzeltmeler yapılarak 13.09.2018 tarihinde faizsiz olarak şirketin banka hesabına iade edildiği, idareyi, eylem ve işlemlerinden doğan zararı ödemekle yükümlü tutan Anayasa’nın 125’inci maddesinin son fıkrasının, yargı yeri kararı uyarınca iadesi gereken bir miktar paranın, idarenin tasarrufunda kalan sürede ilgilisi tarafından tasarruf edilememesinden doğan zararın giderilmesini kapsadığı, iadesi gereken tutar yönünden vergi idaresi ile davacı arasındaki ilişkinin, iadenin yargı kararlarıyla hüküm altına alınması nedeniyle yönetilen-idare ilişkisi olmaktan çıkarak, bir borç ilişkisine dönüştüğü, dolayısıyla bu ilişkinin borçlusu tarafından alacaklısına, paranın tasarrufundan yoksun kalınan süre için Borçlar Kanunu ve Ticaret Kanunu’na göre faiz ödenmesi gereken hallerde hangi oranda faiz ödeneceğini düzenleyen, 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun hükümlerine göre faiz ödenmesi gerektiği, bu nedenle davacının faiz isteminin reddine ilişkin davalı idare işleminde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu 1.018.701,44-TL tutarındaki katma değer vergisi iadesine faiz ödenmesi isteminin reddine dair işlemin iptaline, 1.018.701,44-TL için vergi inceleme iş emri tarihi olan 12.02.2012 tarihinden ödeme tarihi olan 13.09.2018 tarihine kadar idarece hesaplanacak yasal faizin davacıya ödenmesine, yasal faizi aşan tecil faizi talebinin reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının, faiz ödenmesi istemiyle yapılan başvurunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali istemine ilişkin kısmı yönünden davalı idare tarafından yapılan istinaf başvurusunun, kararın bu kısmının dayandığı gerekçeler karşısında, hukuka ve usule uygun olduğu anlaşıldığından ve ileri sürülen iddialar da söz konusu kararın belirtilen kısmının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediğinden reddine; iade edilen katma değer vergisi için tecil faizi oranında işlemiş faize ilişkin kısmı yönünden davacı tarafından yapılan istinaf başvurusu yönünden ise, Vergi mahkemesince, davacı şirkete, mahkeme kararı üzerine iade aldığı tutar nedeniyle idarenin haksız kullanımı karşılığında faiz ödenmesi gerektiği belirtilmiş olup davacı şirketin iade alacağı için faize hükmedilmesinde yasal isabetsizlik bulunmamakta ise de, Vergi Usul Kanunu’nun 112/5. maddesinde yer alan, vergi kanunları uyarınca iadesi gereken vergilere, “tecil faizi” uygulanacağı yolundaki açık hüküm uyarınca, yeminli mali müşavir tarafından düzenlenen katma değer vergisi iade tasdik raporuna dayanılarak iade talebinde bulunan davacıya, vergi kanunları uyarınca iadesi gerektiği sabit olan vergi nedeniyle 6183 sayılı Kanuna göre belirlenen tecil faizi oranında faiz hesaplanarak ödenmesi gerekmekteyken, Vergi Mahkemesince, 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine ilişkin Kanun hükümlerine göre faiz ödenmesi gerektiğinden bahisle davacının faiz talebinin yasal faizi aşan kısmının reddine karar verilmesinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kabulüne, Vergi mahkemesi kararının, davanın kısmen reddine dair hüküm fıkrasının kaldırılmasına, davanın bu kısım yönünden de kabulüne, 1.018.701,44.TL.tutarındaki katma değer vergisi iadesi için idarece tecil faizi oranında hesaplanacak faizin davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: ….Vergi Mahkemesi …tarih ve E: …, K:…sayılı kararıyla katma değer vergisinin iadesine karar verildiği, karada faiz ödenmesi yönünde hüküm kurulmadığı, Vergi Usul Kanunu’nun 112/5.maddesinin mahkeme kararına istinaden yapılan vergi iadelerini kapsamadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmeyeceği bildirilmiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2….Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de …Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …. Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 16/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.