Danıştay Kararı 9. Daire 2019/5138 E. 2020/5882 K. 15.12.2020 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2019/5138 E.  ,  2020/5882 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5138
Karar No : 2020/5882

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Madeni Yağ Teks. Kim. Mad. San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLLERİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Davacı adına, 2010 yılı işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak özel tüketim vergisinin matrah farkına dayalı olarak 2010/Mart-Aralık dönemleri için re’sen tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı Danıştay Dördüncü Dairesince verilen bozma kararına uyarak yeniden incelemek suretiyle reddeden …Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Emülgatör alımlarının olduğu ve bu alımlara ilişkin faturaların ibraz edildiği, ibraz edilen deney raporlarının bulunduğu, Vergi Mahkemesince söz konusu hususların dikkate alınmadığı, aynı konuda hem ihbarname hem ödeme emri düzenlendiği, yapılan işlemlerin usule hukuka aykırı olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ ….’İN DÜŞÜNCESİ: Dava konusu 2010 yılı katma değer vergilerinin dayanağı özel tüketim vergilerine karşı açılan davanın reddine ilişkin … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı davacı tarafından yapılan temyiz başvurusunun Danıştay Yedinci Dairesinin 26/11/2020 tarih ve E:2019/3675, K:2020/4954 sayılı kararı ile reddedildiği anlaşıldığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İleri sürülen iddialar temyize konu vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, 492 sayılı Kanuna bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına, 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.