Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2019/4923 E. , 2020/5096 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/4923
Karar No : 2020/5096
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı – …
VEKİLİ : Av. … – Aynı Adreste
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil Dayanıklı Tük. Mal. Gıda Bil. Elek. Med. Nak.
Oto Kir. İlet. Kuy. İth. İhr. İma. San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullanmak suretiyle dönem kazancını azalttığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2008 yılı için re’sen tarh edilen kurumlar vergisi ile kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay Üçüncü Dairesince verilen bozma kararına uyan Vergi Mahkemesince dosyanın esastan incelenmesi suretiyle; davacının defter ve belgelerinin usulüne uygun şekilde ibrazı istenilmediğinden, defter ve belgelerin ibraz edilmediğinden bahsedilemeyeceği için re’sen tarh nedeninin bulunmadığı olayda, eleştiri konusu faturaların maliyet hesaplarından çıkarılması suretiyle bulunan matrah farkı üzerinden davacı adına re’sen yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılmasına karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Defter ve belge isteme yazısının öncelikle davacı şirketin adresinde tebliğ edilmeye çalışıldığı, ancak iş yerinin kapalı olduğu belirtilerek tebligatın iade edilmesi üzerine, söz konusu yazının şirket yetkilisinin ikâmet adresine tebligata çıkarıldığı, usûlüne uygun tebligata karşın defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle dava konusu tarhiyatın ve kesilen cezanın hukuka uygun olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY:
Davacı şirket adına, sahte fatura kullanmak suretiyle dönem kazancını azalttığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2008 yılı için re’sen tarh edilen kurumlar vergisi ile kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmektedir.
İLGİLİ MEVZUAT:
6111 sayılı Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve Diğer Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un, Gelir ve kurumlar vergisinde matrah artırımı başlıklı 6. maddesinin birinci fıkrasında, gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin vermiş oldukları yıllık beyannamelerinde vergiye esas alınan matrahlarını, bu Kanunun yayımlandığı tarihi izleyen ikinci ayın sonuna kadar, 2006 takvim yılı için % 30, 2007 takvim yılı için % 25, 2008 takvim yılı için % 20, 2009 takvim yılı için % 15 oranlarından az olmamak üzere artırdıkları takdirde, kendileri hakkında artırımda bulunulan yıllar için yıllık gelir ve kurumlar vergisi incelemesi ve bu yıllara ilişkin olarak bu vergi türleri için daha sonra başka bir tarhiyat yapılmayacağı ifade edilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dosyanın ve Dairemizin E:2018/4552 sayılı dosyasının birlikte incelenmesinden, davacı tarafından, 15/04/2011 tarihinde 2008-2009 yıllarına ilişkin kurumlar vergisi matrah artırımı talebinde bulunduğu ve matrah artırımı başvurusu kabul edilerek ödeme planının davalı idare tarafından ara kararına cevaben sunulduğu görülmüştür.
Bu durumda, yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri değerlendirildiğinde, 2008 yılına ilişkin kurumlar vergisi için matrah artırımında bulunan davacı hakkında, artırımda bulunulan yıllar için kurumlar vergisi incelemesi ve bu yıllara ilişkin bu vergi türleri için daha sonra başka bir tarhiyat yapılamayacağından, davacı adına re’sen tarh edilen kurumlar vergisinde ve kesilen vergi ziyaı cezasında isabet görülmediğinden, davanın kabulüne ilişkin mahkeme kararı sonucu itibarıyla hukuka uygun bulunmuştur.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının yukarıda belirtilen gerekçeyle ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.