Danıştay Kararı 9. Daire 2019/4431 E. 2020/4970 K. 11.11.2020 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2019/4431 E.  ,  2020/4970 K.
T.C

DANIŞTAY

DOKUZUNCU DAİRE

Esas No:2019/4431

Karar No:2020/4970

Kararın Düzeltilmesini İsteyen: … Malmüdürlüğü-…

Karşı Taraf : … İnşaat Nakliyat Hafriyat Mad. Tic. Ltd. Şti.

İstemin Özeti :Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 28/12/2018 tarih ve E:2016/7994; K:2018/11828 sayılı kararının; dilekçede ileri sürülen nedenlerle düzeltilmesi istenilmektedir.

Cevabın Özeti : Cevap verilmemiştir.

Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Karar düzeltme isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:

Davacıya uyuşmazlık konusu dönemde fatura düzenleyen … Akaryakıt Petrol Ür. Mad. Yağ Na.Ot.Ak.İn.San.Tic. Ltd.Şti. hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan; mükellefin 2010 yılı sonlarına doğru bilinen adreslerinde bulunamadığı, bir kısım beyanname verme yükümlülüklerini yerine getirmediği, BA-BS formlarının karşılaştırmasında ciddi tutarsızlıklar bulunduğu, alış yaptığı firmalarla ortaklarının aynı olduğu, katma değer vergisi beyannamelerine göre çok yüksek matrahlar bulunmasına rağmen ödenecek vergilerin düşük miktarda olduğu, kısa bir dönem şube olarak petrol istasyonu devralınmasına rağmen aynı adreste başka firmaların da faal olduğu, birinin diğerine devrettiği petrol istasyonunun ÖKC ile yaptığı satışlar gerçek olsa bile toptan satış şeklinde düzenlenen faturaların içeriği kadar yüksek ciroların sağlanması için gerekli organizasyona sahip olunmadığı, şirket adına kayıtlı nakliye aracı bulunmadığı, merkez işyerinin sadece ofis olarak tasarlandığı ve işçisi olmadığı, davacı adına düzenlenen 18 adet faturanın yüksek alımlar olmasına rağmen iki ay içinde çok yakın aralıklarla olduğu, bedellerinin bir kısmının nakit veya elden yapıldığı, bir kısmının ise banka kanalıyla ödendiği fakat davacı adına ödemeyi yapan kişilerin bizzat satıcı firmanın çalışanları olduğunun tespit edildiği gibi hususlar birlikte değerlendirildiğinde söz konusu firmanın davacıya düzenlediği faturaların gerçek bir ticari faaliyete dayanmadığı sonucuna varıldığından, davalı idare tarafından karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen iddialar 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesince yerinde görülerek Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 28/12/2018 tarih ve E:2016/7994; K:2018/11828 sayılı kararı ortadan kaldırıldıktan sonra davacı temyiz istemi incelendi:

Vergi Mahkemesi kararının dayandığı hukuki sebepler ve gerekçesi Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçelerde ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ve kararın onanması gerekmektedir.

Açıklanan nedenlerle, davacı temyiz isteminin reddine, …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: … K:… kararının onanmasına, 492 sayılı Kanuna bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın temyiz isteminde bulunan davacıdan alınmasına, 11/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.