Danıştay Kararı 9. Daire 2019/3317 E. 2022/131 K. 01.02.2022 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2019/3317 E.  ,  2022/131 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/3317
Karar No : 2022/131

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(.. Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, 2010/Ocak ilâ Mart dönemlerine ait katma değer vergisi, özel usulsüzlük cezası, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizi borçlarının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava konusu ödeme emrinde yer alan vergi ve cezalara ilişkin ihbarnamelerin “… Mahallesi … Sokak Kapı No:.. Daire:… …/…” adresinde davacının annesi …’ya 09/11/2015 tarihinde tebliğ edildiği, UYAP sistemi üzerinden yapılan adres araştırmasında davacının bu adrese 26/12/2011 tarihinde taşındığı, bu durumu 29/09/2015 tarihinde tescil ettirdiği ve bu tarihten sonra başka bir adrese taşındığına ilişkin herhangi bir bilgi de yer almadığından, usulüne uygun olarak tebliğ edilen dava konusu vergi ve cezalara karşı dava açılmadığı ve herhangi bir ödeme yapılmadığı, kesinleşen vergi borçlarının gecikme faizi ile birlikte tahsili amacıyla düzenlenen dava konusu ödeme emrine karşı ileri sürülebilecek bir borcu olmadığı, borcu kısmen ödediği veya borcun zaman aşımına uğradığına ilişkin iddiaların hiçbirinin de somut olayda gerçekleşmediğinden dava konusu ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu ödeme emrinin dayanağı vergi ve cezalara ilişkin ihbarnamenin o tarihte tebligatı alamayacak derecede hasta olan annesine tebliğ edildiği, dava konusu ödem emrinin ise aynı apartmanda başka bir dairede yaşayan kişiye tebliğ edildiği, tebligatın geçersiz olduğu, iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan 168,30-TL maktu harç alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.