Danıştay Kararı 9. Daire 2019/2422 E. 2020/5224 K. 19.11.2020 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2019/2422 E.  ,  2020/5224 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/2422
Karar No : 2020/5224

Kararın Düzeltilmesini İsteyen Taraflar : 1- …
Vekili: Av. …
2- …Vergi Dairesi Müdürlüğü

İstemin Özeti: Danıştay Dokuzuncu Dairesi’nin 19/11/2018 tarih ve E:2016/7546; K:2018/7660 sayılı kararının; dilekçelerde ileri sürülen sebeplerle karşılıklı olarak düzeltilmesi istenilmektedir.

Cevapların Özeti: Davacı tarafından cevap verilmemiş olup, davalı idare tarafından davacının karar düzeltme isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Karar düzeltme istemlerinin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Davacının karar düzeltme istemi yönünden;
Danıştay Dava Daireleri ile İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulları tarafından verilmiş olan kararlar hakkında kararın düzeltilmesi isteminin kabulü ancak, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinde yazılı sebeplerden birinin bulunması ile mümkündür. Dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebepler bunlardan hiçbirine uymadığından yerinde olmayan davacı tarafın karar düzeltme isteminin reddi gerekmektedir.
Davalı idarenin karar düzeltme istemi yönünden;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 46. maddesinin 1. fıkrasında, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihaî kararlarına karşı temyiz yoluna başvurulabileceği kurala bağlanmış; 48. maddesinin 3. fıkrasında, “Temyiz dilekçeleri, ilgisine göre kararı veren mahkemeye, Danıştay’a veya 4. maddede belirtilen mercilere verilir ve kararı veren mahkeme veya Danıştay’ca karşı tarafa tebliğ edilir. Karşı taraf tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde cevap verebilir. Cevap veren, kararı süresinde temyiz etmemiş olsa bile düzenleyeceği dilekçesinde temyiz isteminde bulunabilir. Bu takdirde, bu dilekçeler temyiz dilekçesi yerine geçer” hükmü yer almış; 2577 sayılı Kanunun, 6545 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılan ve aynı Kanunun 27. maddesiyle eklenen Geçici 8. maddesi uyarınca uygulamaya devam olunan (mülga) 54. maddesinde de, Danıştay dava daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar ile bölge idare mahkemelerinin itiraz üzerine verdikleri kararlar hakkında, maddede yazılı sebeplerle, bir defaya mahsus olmak üzere, kararın tebliğ tarihini izleyen on beş gün içinde taraflarca kararın düzeltilmesinin istenebileceği kurala bağlanmış; anılan Kanun’un 55. maddesinin 5. fıkrasında ise, yargılamanın yenilenmesinde ve kararın düzeltilmesinde, 53., 54. ve bu madde hükümleri saklı kalmak kaydıyla bu Kanun’un diğer hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; düzeltilmesi istenilen Danıştay Dokuzuncu Dairesi’nin 19/11/2018 tarih ve E:2016/7546, K:2018/7660 sayılı kararının, davalıya 25/02/2019 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği anlaşılmış olup, davalı tarafından en son 12/03/2019 tarihinde istemde bulunulması gerekirken, 28/03/2019 tarihinde kayda giren dilekçe ile davacı tarafın karar düzeltme dilekçesinin davalıya tebliği üzerine cevap süresi içinde karşı karar düzeltme isteminde bulunulduğu anlaşılmıştır.
Her ne kadar davalı tarafından davacının karar düzeltme istemine verilen cevap dilekçesi ile karar düzeltme isteminde bulunulmuş ise de; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun temyize ilişkin 48’inci maddesinin 3’üncü fıkrasında yer alan ve kararın süresinde temyiz etmemiş olsa bile, karşı tarafa cevap verme süresi içinde karşılık temyiz talebinde bulunma hakkı veren hükme benzer bir hüküm, aynı yasanın kararın düzeltilmesine ilişkin 54’üncü maddesinde yer almadığından, davacının dilekçesinin mukabil karar düzeltme dilekçesi olarak kabulü de mümkün bulunmadığından, söz konusu istemin süre aşımı nedeniyle reddi gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle, davacının karar düzeltme isteminin reddine, davalı idarenin karar düzeltme isteminin ise süre aşımı nedeniyle reddine, 19/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi