Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2018/2385 E. , 2020/2719 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2018/2385
Karar No : 2020/2719
TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) …Petrol Ürünleri Bitkisel Madeni Yağlar Gıda Otomotiv Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU :Davacı adına, 2011 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak bir kısım mal alışlarına ilişkin faturaların sahte olduğundan bahisle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesi uyarınca 2011/Kasım dönemi için ve bir kısım mal alışlarına ilişkin ödemelerini banka, benzeri finans kurumları ve posta idarelerince düzenlenen belgelerle tevsik etme zorunluluğuna uymadığından bahisle 213 sayılı Kanunun mükerrer 355. maddesi uyarınca aynı dönem için kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul eden … Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yönelik davalı tarafından yapılan istinaf başvurusunu kısmen gerekçeli reddeden, kısmen reddeden, kısmen kabul edip vergi mahkemesi kararının 106.431,75-TL’lık özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmını kaldırarak bu kısım yönünden davayı reddeden … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
DAVALI İDARENİN İDDİALARI : Davacı şirketin 2011 yılı defterlerinin incelenmesi sonucunda, şirketin mal ve hizmet alışlarını sahte fatura ile belgelendirdiğinin, söz konusu mal ve hizmet alışları için gerçek mahiyette fatura almadığının ve bir kısım mal ve hizmet alış ödemelerinin bankalar ve benzeri finans kurumları vasıtasıyla yapılmadığının, kasadan nakit olarak yapıldığının tespit edildiği, söz konusu mal ve hizmet alımları için gerçek fatura alınmamasının ve ödemelerden 8.000,00-TL’nin üstünde olanlarının banka ve benzeri finans kurumları tarafından düzenlenen belgelerle tevsik etme zorunluluğuna uyulmamasının özel usulsüzlük cezası kesilmesini gerektirdiği ileri sürülerek kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
DAVACININ İDDİALARI : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesi uyarınca adına kesilen cezada hukuka uyarlık bulunmadığından vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği ileri sürülerek kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI :Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İleri sürülen iddialar temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz istemlerinin reddine ve kararın onanmasına, temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Kanuna bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak ilam harcının alınmasına, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/06/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.