Danıştay Kararı 9. Daire 2003/3291 E. 2004/205 K. 14.01.2004 T.

9. Daire         2003/3291 E.  ,  2004/205 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2003/3291
Karar No: 2004/205

Temyiz İsteminde Bulunan : Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanlığı
ESKİŞEHİR
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : … Belediye Meclisinin taksi dolmuşlardan aylık 100 tam bilet karşılığı bedel alınmasına ilişkin … tarih ve … sayılı kararının iptali ve bu karara dayanılarak davacıdan istenilen … lira çalışma ruhsatı izin belgesi ücreti ile … lira gecikme faizinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 1580 sayılı Belediye Kanununun 15/5. maddesinde belediye hudutları dahilinde muayyen mıntıkalar arasında yolcu nakil vasıtası olarak otobüs, minibüs, otokar, tünel troley, füniküler işletmenin belediyenin hakkı olduğunun belirtildiği, 3030 sayılı Büyükşehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanunun 6/A-g maddesinde de Büyükşehir dahilindeki toplu taşıma hizmetlerini yürütmek görevinin Büyükşehir Belediyelerine ait olduğunun,7. maddesinde ise hizmetlerin dağılım esaslarının açıklandığı,aynı maddenin üçüncü fıkrasında da Büyükşehir dahilinde alt yapı hizmetleri ile kara, hava ve deniz taşımacılığı hizmetlerinin bir koordinasyon içinde yürütülmesi amacıyla Büyükşehir Belediye Başkanının başkanlığında yönetmelik ile tespit edilecek kamu kurum ve kuruluşları temsilcilerinin katılacağı bir Alt Yapı Koordinasyon Merkezi ile Ulaşım Koordinasyon Merkezi kurulacağının 6. fıkrasında ise Ulaşım Koordinasyon Merkezinin şehrin ulaşım planına göre taşıma araçlarının güzergah, zaman ve bilet tarifelerini yapmaya ve bu tarifeleri uygulamaya yetkili olduğunun açıklandığı, diğer yandan 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 97. maddesinde Belediyelerin bu kanunda harç ve katılma payı konusu yapılmayan ve ilgililerin isteğine bağlı olarak ifa edecekleri her türlü hizmet için belediye meclislerine düzenlenecek tarifelere göre ücret almaya yetkili olduğunun hükme bağlandığı, bakılan davada belediyelerin tekelinde bulunan toplu taşıma hizmetinin başkaları tarafından yapılması halinde belediyelerin bunun karşılığında bir ücret alabileceğinden söz edilerek dolmuş tipi araçlar da umumun istifadesine açık ve tarifesi belirli toplu taşıma aracı olduğundan bahisle aylık 100 tam bilet bedeli alınmasına karar verildiğinin anlaşıldığı, ancak yukarıda anılan 1580 ve 2464 sayılı Yasa hükümlerinden belediye sınırları içinde belirli mıntıkalar arasında yolcu taşımacılığı yapmasına izin verilen araç sahiplerinden taşıma imtiyazının devri karşılığında bir defa ücret alınacağının anlaşıldığı, olayda ise dolmuş tipi araçlardan aylık 100 tam bilet karşılığı bedel alınmasına karar verildiği, oysa bu imtiyaz devri için bir defa ücret alınması gerektiği, imtiyaz devrinde bir defa alınacak ücretten başka, bu şekilde her ay bedel alınmasına karar verilmesinin yasal dayanağı bulunmadığından dava konusu belediye meclis kararında ve bu karar uyarınca istenilen bedel ve gecikme faizinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; öncelikle davanın süresinde açılmadığı, işin esasında ise Belediyelerin yetkisinde olan toplu taşımacılık işinin devri karşılığında 1580, 3030 ve 2464 sayılı yasalar uyarınca kabul edilen Büyükşehir Belediye Meclisi kararı ile bu karar uyarınca istenilen işletme ruhsat ücretinin yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, … lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 14.1.2004 tarihinde oybirliği ile karar verildi.