9. Daire         2003/1525 E.  ,  2005/2662 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2003/1525
Karar No: 2005/2662

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Bandırma Belediye Başkanlığı – BALIKESİR
Vekilleri : …
İstemin Özeti : Davacıdan taşımacılık imtiyazının devri karşılığında alınan ücretin iadesi ile dayanağı Tarifenin ve belediye meclis kararının iptali istemiyle açılan davayı; uyuşmazlığın; belediyece dolmuş taksi sahiplerinden imtiyazın devri karşılığında ücret istenilmesinin yasal olup olmadığına ilişkin bulunduğu, 1580 sayılı Belediye Kanununun 19. maddesinin 3666 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5. bendinin birinci fıkrasında; belediye hudutları dahilinde muayyen mıntıkalar arasında yolcu nakil vasıtası olarak otobüs, minibüs, otokar, tünel freley fünikürler işletmek ve mezbahalarda kesilen etleri Belediye Meclisince tayin ve Dahiliye Vekaletince tasdik edilecek ücret mukabilinde satış yerlerine nakletmenin münhasıran Belediyelerin hakkı olduğu, aynı bendin 3612 sayılı Kanunun 11. maddesiyle değişik 2. fıkrasında; bunların belediyelerin de iştirak edecekleri şirket vasıtasıyla yapılması ve işletilmesi veya icara verilmesi veyahut imtiyazın devrinin İçişleri Bakanlığının kararına bağlı olduğu, Belediyelerin dilerse inhisarı tazammun etmemek şartıyla bunların işletilmesine ruhsat dahi verebileceği, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 97. maddesinde ise, Belediyelerin bu Kanunda harç veya katılma payı konusu yapılmayan ve ilgililerin isteğine bağlı olarak ifa edecekleri her türlü hizmet için belediye meclislerince düzenlenecek tarifelere göre ücret almaya yetkili oldukları, belediyeye tekel olarak verilmiş işlerin kendi özel hükümlerine tabi olduğunun hükme bağlandığı, dosyanın incelenmesinden; Bandırma Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı kararıyla kabul edilerek yürürlüğe konulan Toplu Taşıma Yönetmeliği’nin Dolmuş-Otomobil bölümünde araç devir temlik ücretinin 2 milyar lira olarak belirlenmiş bulunduğu, bu arada Belediye Encümenince yapılan inceleme neticesinde anılan Yönetmeliğin 11. maddesinin 2.nci bendi gereğince, Yönetmelikte istenilen belgelerin tamamlanması ve devir temlik ücretinin Belediye veznesine yatırıldığını gösteren belgenin ibrazından sonra SSK dolmuş-taksi toplu taşıma hakkı sahibi olan …’ın hattını davacıya devir etmesine Encümen kararı ile müsade edildiği, bunun neticesinde davacı adına … tarih ve … cilt/sıra nolu fiş ile tahakkuk ettirilen 2 milyar lira devir bedelinin aynı tarih ve … numaralı makbuz ile yatırıldığı, davanın da yapılan tahakkukun terkini ve dayanağı olan Tarifenin iptali, ayrıca ödenen tutarın iadesine karar verilmesi istemiyle açıldığının anlaşıldığı, 1580 sayılı Belediye Kanununun 19. maddesinin 5 numaralı bendinde sayılan araçların, yolcu başına ücret alarak muayen mıntıkalar arasında sefer yapan, hususi veya taksi olarak kullanıma mahsus olmayan toplu taşıma araçları olduğu, çalıştırılan vasıtanın cinsinin değil kullanım biçiminin önem arzettiği, nitekim; Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 30.9.1992 tarih ve E:1991/2454, K:1992/2035 sayılı kararından, 1580 sayılı
Kanun’un 19/5 maddesinde ismen zikredilmeyen ancak toplu taşım aracı olarak kullanılan minübüslerle yapılacak toplu taşım imtiyazının devrinde de bir ücret alınabileceğinin belirlendiği, bu nedenle otomobil ile dolmuş tarzında yapılan taşımanın da toplu taşıma kabul edilerek imtiyazın devrine konu edilmesinde kanuna aykırılık görülmediği, 1580 sayılı Kanununun 19. maddesinin 5. bendi hükmüne göre davalı Belediyece davacıya devredilen hat üzerindeki toplu taşıma imtiyaz hakkının karşılığı olarak 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu’nun 97. maddesine göre tespit edilen ücretin davacıdan alınmasında yasal isabetsizlik bulunmadığı öte yandan davacının diğer iddiaları ise; Kanun ve mevzuata uygun olarak yapılan dava konusu işlemleri kusurlandıracak nitelikte olmadığı gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; istenilen ücretin ve dayanağı Tarifenin hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, … YTL ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 5.10.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.