Danıştay Kararı 9. Daire 2002/805 E. 2004/4955 K. 14.10.2004 T.

9. Daire         2002/805 E.  ,  2004/4955 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2002/805
Karar No: 2004/4955

Temyiz İsteminde Bulunan : Gazikent Vergi Dairesi Müdürlüğü – GAZİANTEP

Karşı Taraf : …

İstemin Özeti : Yükümlü şirket adına 1999/Ocak, Şubat, Nisan, Temmuz dönemleri için re’sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden, yükümlü şirketin 1999 yılına ilişkin işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak bir kat tutarında vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığı, bu cezalı tarhiyata ilişkin ihbarnamelerin 20.7.2000 tarihinde yükümlü şirkete tebliği üzerine 17.8.2000 tarihinde uzlaşma talebinde bulunulduğu ve 13.10.2000 tarihinde uzlaşma tutanağı düzenlenerek uzlaşmaya varıldığı, ancak yükümlü şirketin fiilinin 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 344/3. maddesi kapsamında bulunması nedeniyle davalı idarece uzlaşma talebi geçersiz sayılarak dava konusu üç kat tutarında vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığının anlaşıldığı, yukarıda anılan Kanunun Ek 1. maddesinin parantez içi hükmüne göre 344/3. madde uyarınca vergi ziyaı cezası kesilen tarhiyata ilişkin vergi ve cezalar uzlaşma kapsamı dışında tutulduğundan, bu hükmün yürürlüğe girdiği tarihten sonraki dönemlere ilişkin tarhiyatlarda, tarhiyat döneminden önceki dönemde geçerli kanun hükümleri uygulanarak dava konusu dönemde yürürlükte bulunan mevzuatın emredici kurallarına aykırı olarak vergi ve cezanın uzlaşma konusu yapılıp uzlaşmaya varılmış olmasının uzlaşma komisyonunun bu kararını konu yönünden sakatlayacağı, ancak bu işlemler yargı organlarınca iptal edilmedikleri veya yöntemde paralellik ilkesi uyarınca işlemi tesis eden kurum veya kurulca hukuksal sınırları içinde kalınarak kaldırılmadığı ya da geri alınmadığı sürece varlıklarını sürdüreceği, olayda da, böyle bir yöntem izlenmeksizin, uzlaşma başvurusu sonucu uzlaşmaya varılmışken, bu uzlaşmanın gereklerini derhal yerine getirmekle yükümlü bulunan vergi dairesi müdürlüğünce uzlaşma talebi geçersiz sayılarak üzerinde uzlaşılan kısımlarda yeniden cezalı tarhiyata gidilmesinde hukuka uyarlık görülmediği, Danıştay Üçüncü Dairesinin 25.5.2000 tarih ve E:1999/1289, K: 2000/2026 sayılı kararının da bu yönde olduğu, uzlaşma kapsamı dışında kalan iki kat vergi ziyaı cezasına gelince; yapılan inceleme sonucu yükümlü şirketin … Şti’nden aldığı faturaların sahte oldukları anlaşıldığından ve bu fiil 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359. maddesinde belirtilen “muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belgeleri kullananlar” kapsamında bulunduğundan, uzlaşma kapsamı dışında kalan iki kat vergi ziyaı cezasının kesilmesinde isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle kısmen kabul ederek dava konusu üç kat tutarlı vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının, üzerinde uzlaşmaya varılan bir kat tutarlı vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin kısmını terkin eden, kesilen üç kat tutarlı vergi ziyaı cezasının uzlaşma kapsamı dışında kalan iki kat vergi ziyaı cezalı
kısmını onayan … Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve … sayılı kararının; yükümlü şirketin sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura kullanması nedeniyle adına cezalı tarhiyat yapıldığı, bu fiil uzlaşma kapsamı dışında kaldığından kesilen üç kat tutarlı vergi ziyaı cezası ile salınan katma değer vergisinin yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına 14.10.2004 tarihinde oybirliği ile karar verildi.