9. Daire 2002/1842 E. , 2004/3017 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2002/1842
Karar No: 2004/3017
Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
. Karşı Taraf : 1) İstanbul Valiliği – İSTANBUL
2)İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı şirketten 2000 yılı için tıbbi atık bertaraf ücreti istenilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davayı; 2872 sayılı Çevre Kanununa dayanılarak çıkarılan ve 20.5.1993 tarih ve 21586 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinin 8. maddesinde tıbbi atık üreticilerinin, ürettikleri atıkların bertarafı için gerekli harcamaları, bertaraf eden kurum ve kuruluşa ödemekle yükümlü oldukları, bu harcamalara esas olacak tıbbi atık bertaraf ücretlerinin her yıl tıbbi atık üreticileri ve bertaraf edecek kurum ve kuruluşların görüşleri de alınmak suretiyle İl Mahalli Çevre Kurulu tarafından tespit ve ilan edileceğinin düzenlendiği, 9.2.2000 tarih ve 23959 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren dava konusu İl Mahalli Çevre Kurulu Kararı ile de İstanbul İlindeki 20 yatak kapasitesinin üzerindeki sağlık kurum ve kuruluşlarından kaynaklanan tıbbi atıkların yatak ve kilogram başına maliyetleri hesaplanarak ödenecek tutarların belirlendiği, bu itibarla yönetmelikte belirtilen esas ve usullere göre alınan İl Mahalli Çevre Kurulu Kararında isabetsizlik görülmediği, tıbbi atıkların bertaraf edilmesi ile görevlendirilen belediyelerin de bu amaçla gerçekleştirdiği faaliyetler nedeniyle yaptığı harcamaların atıkları üreten kuruluşlardan tahsiline yönelik belediye meclisi kararında da isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; söz konusu ücretler belirlenirken yatak kapasitesinin esas alınmasının doğru olmadığı fiili doluluk oranlarının esas alınması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı tarafından temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur. Valilik makamınca ise savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 28.4.2004 tarihinde oybirliği ile karar verildi.