9. Daire         2001/851 E.  ,  2002/526 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2001/851
Karar No: 2002/526

Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar: 1- …
2-Beydağı Vergi Dairesi Müdürlüğü
MALATYA
İstemin Özeti : Ekmek fırını işleten yükümlünün 1998 yılı hesaplarının incelenmesi sonucu düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak adına 1998/Aralık dönemi için re’sen tarh edilen ağır kusur cezalı katma değer vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; yükümlünün 1998 yılı defter ve belgelerinin incelenmesi sonucu tüketime yönelik bir takım harcamaların, binek otomobillerine ait bakım, onarım ve yakıt giderlerinin tamamının, 1998 yılında alınan binek otomobili için ödenmiş katma değer vergisinin 1/3 ünün kanunen kabulü mümkün olmayan giderler olduğu halde kayıtlara gider olarak intikal ettirildiği hususlarının tespit edildiği, indirimleri kabul edilmeyen katma değer vergileri dikkate alınmak suretiyle beyannamelerin yeniden düzenlenmesi neticesinde cezalı tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı, tüketim harcamalarına ilişkin ödenen katma değer vergisinin indiriminin reddinde 193 sayılı Kanunun 40/2. ve 27. Maddeleri uyarınca, binek otomobillere ait harcamalar nedeniyle ödenen katma değer vergisinin indiriminin reddinde aynı kanunun 40/5. maddesi uyarınca isabetsizlik bulunmadığı, kuruma alınan binek otomobil için ödenen katma değer vergisinin 1/3 ünün yanlışlıkla indirildiğinin yükümlü tarafından da kabul edildiği, bu durumda yapılan tarhiyatın bu kısmının da yerinde olduğu, ancak matrah farkı yükümlünün defter ve belgelerinden hareketle bulunduğundan tarhiyata kusur cezası uygulanması icabettiği gerekçesiyle kısmen kabul ederek katma değer vergisini kusur cezalı olarak onayan … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; yükümlü tarafından, şirkette çalışan işçilerin yemek yedikleri,aynı zamanda giyim ihtiyaçlarının karşılandığı, araçların yük taşıma işinde ve iş görüşmelerinde kulanıldığı, yeni alınan aracın katma değer vergisi indiriminin yanlışlıkla yapıldığı, bir sonraki yıl bu durumun düzeltildiği, olayda bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiği, Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından ise, kesilen cezanın da yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yükümlü tarafından, cevap verilmemiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından ise yasal dayanaktan yoksun bulunan karşı taraf temyiz isteminin reddi gerektiğini savunmuştur.
Savcı …’in Düşüncesi : Ekmek fırını işleten yükümlü kurum adına inceleme raporuna dayanılarak tarhedilen ağır kusur cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemi ile açılan davayı ağır kusurcezasını kusur cezasına çevirmek, vergi aslını onamak suretiyle kısmenkabul eden vergi mahkemesi kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
1998 yılında kuruma alınan binek arabaya ödenen katma değer vergisinin indiriminin reddi ile işyerinde yapılan tüketim harcamalarına ilişkin katma değer vergisinin reddi suretiyle salınan katma değer vergisi yönünden ileri sürülen temyiz sebepleri vergi mahkemesi kararının bu kısmının bozulmasını sağlayacak nitelikte değildir. Yükümlü kurumun binek otomobilleri için yaptığı harcamalara ilişkin katma değer vergisi indirimlerinin reddi ise söz konusu giderlerin ticari faaliyetin yürütülmesi için zorunlu olması nedeniyle Katma Değer Vergisi Kanununun aykırı bulunduğundan vergi mahkemesi kararının bu hususa ilişkin hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.
Vergi Dairesi temyiz istemine gelince; Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar,2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında,anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle yükümlü temyiz isteminin kısmen reddi, kısmen kabulü ile vergi mahkemesi kararının binek otomobilleri için yapılan harcamalarla ilişkin K.D.V. tarhiyatı ile ilgili hüküm fıkrasının bozulması, vergi dairesi temyiz isteminin ise reddi gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından tarafların temyiz istemlerinin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
İstem 1998 yılı hesapları incelenen yükümlünün bazı tüketim harcamaları ile binek otomobillerine ait harcalamara (yakıt, tamir, bakım v.s.) ilişkin katma değer vergisinin ve aynı yıl içinde alınan binek otomobil için ödenen katma değer vergisinin 1/3 ünün indiriminin kabul edilmemesi nedeniyle salınan ağır kusur cezalı katma değer vergisine karşı açılan davayı kısmen kabul ederek katma değer vergisini onayan, ağır kusur cezasını kusur cezasına çeviren vergi mahkemesi kararının taraflarca bozulmasına ilişkin bulunmaktadır.
Vergi Dairesi Müdürlüğünce ileri sürülen temyiz iddiaları ile yükümlü tarafından Mahkeme kararının kurumun bazı tüketim harcamalarına ilişkin katma değer vergisi ve yıl içinde alınan binek otomobil için ödenen katma değer vergisinin 1/3 ünün indiriminin reddi suretiyle yapılan cezalı tarhiyat ile ilgili kısmı yönünden ileri sürülen temyiz iddiaları Vergi Mahkemesi kararının bu hüküm fıkralarının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından yerinde görülmemiştir.
Kurumun binek otomobillerine ait harcamalara ilişkin olarak ödediği katma değer vergisinin yarısının indiriminin reddi suretiyle yapılan cezalı tarhiyata gelince; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 30/d maddesinde; Gelir ve Kurumlar Vergisi Kanunlarına göre kazancın tespitinde indirimi kabul edilmeyen giderler dolayısıyla ödenen katma değer vergisinin indirilemeyeceği hükme bağlanmıştır.
4008 sayılı Kanunla değişen ve 1.1.1995 tarihinden itibaren yürürlüğe giren Gelir Vergisi Kanununun 40. maddesinin (5) işaretli bendinde; kiralama yoluyla edinilen veya işletmeye dahil olan ve işte kullanılan taşıtların giderlerinin tamanının, nakliyecilikte kullanılanlar hariç olmak üzere binek otomobillerinin ve zati ve ailevi ihtiyaçlar için de kullanılan diğer taşıtların giderlerinin yarısının,safi kazancın tespitinde gider olarak indirilebileceği kurala bağlanmıştır.
Sözü edilen hükümler uyarınca, kiralama yoluyla edinilen veya işletmeye dahil olan ve işte kullanılan binek otomobillerin giderleri, bu taşıtların sadece nakliyecilikte kullanılması halinde indirim konusu yapılabilecek ise de Maliye Bakanlığınca 10.2.1995 tarih ve 22198 sayılı Remsi Gazetede yayımlanan 180 seri sayılı Gelir Vergisi Genel Tebliği’nin C bölümünün (b) işaretli bendinde, esas faaliyet konusu yük ve yolcu taşımacılığı olmamakla birlikte, işletmenin esas faaliyet konusuna giren işlerin yürütülmesi için kullanımı zorunlu olan ve münhasıran işletmenin nakliye ihtiyaçlarında kullanılan binek otomobillerin giderlerinin tamamının gider kaydedilebileceği belirtilmiştir.
Yükümlü tarafından, işletmenin aktifinde kayıtlı binek otomobillerinin, şirketin nakliye işleri amacıyla ve şirket personeli tarafından şirketin iş ve işlemlerini takip etmek için kullanıldığı ileri sürülmekte ve idarece bu iddianın tersine yapılmış bir tespit bulunmamaktadır. Yukarıda sözü edilen düzenleme karşısında, tarhiyatın, şirketin esas faaliyet konusuna giren işlerin yürütülmesi amacıyla kullanılan binek otomobillere ait harcamalara ilişkin olarak ödenen katma değer vergisinin yarısının indiriminin reddi suretiyle yapılan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin reddine, yükümlü temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının tarhiyatın binek otomobillere ait giderler nedeniyle yapılan kısmında isabetsizlik bulunmadığına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, diğer hüküm fıkralarının onanmasına, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunan yükümlüden alınmasına 7.2.2002 tarihinde oybirliği ile karar verildi.