9. Daire 2001/4589 E. , 2002/4356 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2001/4589
Karar No: 2002/4356
Temyiz İsteminde Bulunan : …
Karşı Taraf : Silivri Vergi Dairesi Müdürlüğü /İSTANBUL
İstemin Özeti : Lokanta işletmeciliği yapan yükümlü şirket adına vergi inceleme raporuna dayanılarak 1996/Ağustos – Aralık, 1997/Ocak – Aralık, 1998/Ocak – Aralık, 1999/Ocak – Aralık ve 2000/Ocak – Ekim dönemleri için salınan katma değer vergisi ile kesilen kusur, ağır kusur ve vergi ziyaı cezalarının terkini istemiyle açılan davayı; Dosyanın incelenmesinden dava konusu vergi/ceza ihbarnamelerinin 15.12.2000 tarihinde yükümlüye tebliğ edilidiği, yükümlü tarafından sözkonusu ihbarnamelerin içeriği cezalı tarhiyatlara karşı 30 günlük dava açma süresinin sona ermesine 5 gün kala 10.1.2001 tarihinde davalı vergi dairesi müdürlüğüne düzeltme başvurusunda bulunulduğu, 60 gün içinde cevap verilmemesi üzerine davanın 60 günlük sürenin dolduğu 11.3.12001 tarihinden itibaren kalan 5 günlük sürenin son günü olan 16.3.2001 tarihinde kayda giren dilekçe ile açıldığının anlaşıldığı, bu durumda davanın yasal süresinde açılmadığı gerekçesiyle 2577 sayılı Kanununun 14/6 ve 15/1-b maddeleri uyarınca süre aşımı yönünden reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; davanın süresinde açıldığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti :Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Uyuşmazlıkta, 15.12.2000 tarihinde tesbliğ edilen vergi, ceza ihbarnamelerine karşı davacının, 10.1.2001 tarihinde düzeltme talebinde bulunduğu, düzeltme isteminin cevap verilmemek suretiyle zımnen reddi üzerine 19.3.2001 tarihinde dava açtığı anlaşılmakta olup, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 124.madde hükmü karşısında şikayet yoluna gidilmesi gerektiğinden, Vergi Mahkemesince; 2577 sayılı kanununun 15/e maddesine göre dilekçenin görev mercii olan Maliye Bakanlığına tevdiine karar verilmesi gerekirken, davanın süreaşımı yönünden reddidilmesinde isabet görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin kabulü ile mahkame kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Düzeltme şikayet yolunu terkin eden yükümlü şirketin vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından düzeltme başvurusunun reddine dair işleme karşı şikayet yolunu tüketmeden açtığı davada idari merci tecavüzü bulunduğundan, dosyanın merciine tevdiine karar verilmesi gerekirken, davanın süreaşımı yönünden reddi yolundaki kararda isabet bulunmadığı görüşüyle kararın bozulması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun değişik 124. maddesinde; vergi mahkemesinde dava açma süresi geçtikten sonra yaptıkları düzeltme talepleri reddolunanların şikayet yolu ile Maliye bakanlığına, İl özel İdare vergileri hakkında valiliğe ve belediye vergileri hakkında belediye başkanlığına müracaat edebilecekleri hükme bağlanmıştır.
Yükümlünün ihbarname ile tebliğ edilen vergi ve cezaların kaldırılması istemiyle Vergi Mahkemesinde dava açma süresini geçirmeden düzeltme talebinde bulunduğu bu talebin … Vergi Dairesi Müdürlüğünce 60 günlük sürede cevap verilmemek suretiyle zımnen reddedildiği, ancak şikayet yolu ile Maliye Bakanlığına müracaat edilmeden dava açıldığı, bu arada dava açma süresinin geçirildiği ve yapılan ilk başvurunun, süre geçirildikten sonra yapılmış başvuru ile eşdeğer hale geldiği dosyanın incelenmesinden anlaşılmış olup, idari başvuru yolları tüketilmeksizin, henüz kesin ve icrai netilikte olmayan düzeltme isteminin reddi üzerine yargı yoluna başvurulması olanağı bulunmamaktadır.
Bu durumda Vergi Mahkemesince, yükümlünün başvurusunun Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından reddedilmesi üzerine şikayet merciine müracaat edilmeden açılan davaya ilişkin dilekçenin, 2577 sayılı Kanununu 14/3-b ve 15/1-e maddelerine göre Maliye Bakanlığına tevdiine karar verilmesi gerekirken, davanın süreaşımı yönünden reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının bozulmasına 24.10.2002 tarihinde oybirliği ile karar verildi.