9. Daire 2001/3759 E. , 2004/737 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2001/3759
Karar No: 2004/737
Temyiz İsteminde Bulunanlar : 1- …
2-…
3-…
4-…
5-…
Vekilleri : …
Karşı Taraf : Başbakanlık Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü
ANKARA
İstemin Özeti : … İli … İlçesi … Kasabası … Mevkii … Pafta, … Parsel No’lu taşınmaz için kadostro komisyonunca takdir edilen rayiç bedele karşı açılan davayı; olayda 6831 sayılı Orman Kanununun 2/B maddesi uyarınca Orman Sınırları dışına çıkarılan yerler için yapılan kamu hizmeti sonucunda alınacak olan kadastro harcına esas olan rayiç bedelin tespitine ilişkin kadastro komisyonu kararı ile takdir olunan rayiç değerin dava konusu edildiğinin anlaşıldığı, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 11, 12 ve 26. maddeleri hükümleri uyarınca davanın adli yargı düzeni içinde yer alan Kadastro Mahkemeleri tarafından sonuçlandırılması icap ettiği gerekçesiyle 2577 sayılı Kanunun 14/3-a ve 15/1-a maddeleri hükümleri gereğince görev yönünden reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; davanın idari yargıda çözümlenmesi gerektiği, Mahkemece eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 28.1.2004 tarihinde oybirliği ile karar verildi.