9. Daire 2001/2364 E. , 2004/39 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2001/2364
Karar No: 2004/39
Temyiz İsteminde Bulunan : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı …
Vekili : …
Karşı Taraf : Nuruosmaniye Vergi Dairesi Başkanlığı – İSTANBUL
İstemin Özeti : 1999 yılına ilişkin ilam harcının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı; olayda, … Asliye Hukuk Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararı ile … TL tutarındaki karar harcının … Büyükşehir Belediye Başkanlığından alınmasına karar verildiğinden, bu harcın tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; sözkonusu harcın davacılar tarafından yatırıldığı, kendilerinden tekrar istenilmesinin yasal olmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerekeceği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden, davacı şirket aleyhine açılan hukuk davası sonucunda davacı tarafından ödenmesine karar verilen harcın, aynı davada lehine karar verilen tarafça ödendiği anlaşılmaktadır. Bu şekilde ortadan kalkan kamu alacağı için ayrıca ödeme emri düzenlenmesi mükerrerliğe yol açacağından, aksi yolda verilen mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dosyanın incelenmesinden; … Büyükşehir Belediye Başkanlığı aleyhine … Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan davada yapılan yargılama sonucu, anılan Mahkemenin E:…, K:… sayılı kararı ile … -liralık ilam harcının Belediyeden tahsiline karar verildiği, ödemede bulunulmaması üzerine 31.8.1999 tarihinde söz konusu harcın tahsili için vergi dairesine müzekkere gönderildiği, bu aşamada harç tutarının, hukuk davasındaki davacı tarafından 16.2.2000 tarihinde Kartal Mahkemeleri Veznesine ödendiği, diğer taraftan harç tahsil müzekkeresinde mükellef olarak görüldüğünden bahisle davacı adına da söz konusu tutarın tahsili amacıyla ödeme emri düzenlendiği anlaşılmıştır.
492 sayılı Harçlar Kanununun 32. maddesinde, yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılmayacağı, ancak ilgilisi tarafından ödenmeyen harçların diğer tarafça ödenmesi halinde işleme devam olunmakla beraber bu paranın yargılama sonucunda ayrıca bir isteğe gerek kalmaksızın hükümde nazara alınacağı belirtilmek suretiyle ilgilisi dışında davanın diğer tarafınca da yapılacak ödemelerin geçerli sayılacağı kabul edilmiş olup, 213 sayılı Vergi Usul Kanununda da vergi, resim ve harç borcunun, mutlak suretle mükellef tarafından ödenmesi halinde vergi alacağının ortadan kalkacağı yolunda bir düzenlemeye yer verilmemiştir.
Bu itibarla, hukuk davasındaki davacı tarafından ödenmek suretiyle, vergi idaresi açısından ortadan kalkan kamu alacağının, asıl mükellef olduğundan bahisle davacı Belediyeden tahsili yoluna gidilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığından, davanın reddi yolunda yazılı gerekçe ile verilen kararda isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının bozulmasına 13.1.2004 tarihinde oybirliği ile karar verildi.