9. Daire         2000/400 E.  ,  2000/3222 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2000/400
Karar No: 2000/3222

Temyiz İsteminde Bulunan : Halkalı Vergi Dairesi Başkanlığı-İSTANBUL
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Yükümlü adına 1997 yılına ilişkin olarak salınan fiktif antrepo açma harcı ile kesilen kusur cezasının terkini istemiyle açılan davayı; 492 sayılı Harçlar Kanununa ekli 8 sayılı Tarifenin Gümrük Kanunu hükümlerine göre verilen ruhsatname harçlarını düzenleyen X sayılı tablosunun 3. Bendinde “fiktif antrepo izin belgelerinden açma için … TL, işletme için ise (her yıl alınmak üzere) … TL, izin belgesi harcı alınacağının hükme bağlandığı, dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden … tarih ve … sayılı makbuzla sözkonusu antrepo için açma izin belgesi harcının yatırıldığının anlaşıldığı, bu durumda yukarıda sözü edilen hüküm uyarınca yükümlünün 1997 yılı itibariyle aynı antrepo için bir kez daha açma izin belgesi harcı ödeme mükellefiyeti olmadığından, salınan kusur cezalı fiktif antrepo açma harcında isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; Halkalı Giriş Gümrük Müdürlüğünden antreponun kapatılıp kapatılmadığının sorulduğu, fiktif antreponun kapatılmasıyla ilgili herhangi bir yazının olmadığı ve kapatma ile ilgili herhangi bir işlem yapılmadığının bildirildiği, bu nedenle yapılan cezalı tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 8.11.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.