Danıştay Kararı 9. Daire 2000/3208 E. 2001/3433 K. 04.10.2001 T.

9. Daire         2000/3208 E.  ,  2001/3433 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2000/3208
Karar No: 2001/3433

Temyiz İsteminde Bulunan : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı/…
Vekili : …
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Davacı adına 2000 yılına ilişkin olarak tarh olunan ilan reklam vergisi ile totem ve çatı reklam ücretlerinin terkini istemiyle açılan davayı; 3030 sayılı Kanunun 18/e maddesinde sayılan yerlerden olan “… Bulvarı No:… …” adresinde bulunan otelin çatısına asılı bulunan pano ve aynı adresteki totem reklamı nedeniyle davacının ilan reklam vergisi mükellefi olduğunun kabulü gerektiği, totem ve çatı reklam ücretlerine gelince; 2464 sayılı Kanunun 97. maddesi hükmü uyarınca ilan asma tahsis bakım veya totem gibi niteliği ne olursa olsun ücret adı altında bir kamu alacağının belediyeler tarafından istenilebilmesi için öncelikle bu konuda bir hizmet talebinde bulunulması ve ilgili idarenin de bu istem doğrultusunda bir hizmet ifa etmesi gerektiği, olayda böyle bir talepte bulunulmadığı gibi belediye tarafından verilmiş bir hizmetin de söz konusu olmadığı, her ne kadar davalı idare tarafından İlan Reklam Ve Tanıtım Yönetmeliği çıkarıldığı ve bu Yönetmelikte belediyeye yetki verildiği iddia edilmekte ise de, Kanunun amir hükmü karşısında Yönetmeliğe itibar edilemeyeceğinin açık olduğu, bu nedenle totem ve çatı reklam ücretleri tarh edilmesinde isabet bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul ederek ilan reklam vergisini onayan, totem ve çatı reklam ücretlerini kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; tarhiyatın usule ve hukuka uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Savcı Zerrin …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden, ilanın asılı olduğu yerin 3030 sayılı Kanunun 18/e maddesinde sayılı yerlerden olmadığı anlaşıldığından yükümlü adına tarh edilen ilan asma tahsis bakım ücretinde ve bu ücretin onanması istemiyle yapılan temyiz isteminde isabet bulunmamaktadır.
Bu nedenle temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
İstem; davacı adına 2000 yılı için tarh edilen ilan ve reklam vergisini onayan, ilan asma tahsis bakım ücretini terkin eden Vergi Mahkemesi kararının Belediye Başkanlığı tarafından bozulmasına ilişkin bulunmaktadır.
3030 sayılı Büyükşehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanunun 6.maddesinin (A) fıkrasının (c) bendinde; Büyükşehir dahilindeki meydan, bulvar, cadde ve anayolları yapmak, yaptırmak, bakım ve onarımını sağlamak ve kanunların belediyelere verdiği trafik düzenlemesinin gerektirdiği bütün işleri yürütmenin büyükşehir belediyelerinin görevleri arasında sayıldığı, 18.maddesinin (e) fıkrasında da; 6.maddenin (A) fıkrasının (c) bendinde belirtilen alanlardaki ilan asma yerleri, elektrik direkleri, büfeler ile tercihli yollardaki bariyerlere konulacak her türlü ilan ve reklamların vergileri ile asma, tahsis ve bakım ücretlerinin büyükşehir belediyelerinin gelirleri arasında olduğu hüküm altına alınmıştır.
Sözkonusu madde hükmünden, maddede sayılan bu yerlere konulacak ilan ve reklamlara ait ilan ve reklam vergisi ile ilan asma tahsis bakım ücretlerinin büyükşehir belediyesine ödeneceği anlaşılmaktadır. Bu yerlerdeki mahalli hizmetleri büyükşehir belediyeleri kanun gereği yerine getirdiklerinden ilan asma tahsis bakım ücreti alınabilmesi için ayrıca ilgilinin belediyeden herhangi bir hizmet talebinde bulunması gerekmemektedir. İlan ve reklamın bu yerlerde yapılıp yapılmadığı önemli olduğundan ilgilinin belediyeden hizmet talebinde bulunup bulunmamasının olaya etkisi yoktur.
Dosyanın incelenmesinden; “… Bulvarı No:… …” adresinde olan otelin çatısındaki ” … Oteli” ibareli ilan panosunun bulunduğu yerin ve aynı adresteki totem reklamının yapıldığı yerin 3030 sayılı Kanunun 18/e maddesinde sayılan yerlerden olmadığı görülmüş olup, yükümlü adına ilan ve reklam vergisi ile totem ve çatı reklam ücreti tarh edilmesinde isabet bulunmamıştır.
Ancak Vergi Mahkemesi kararı yükümlü tarafından ilan ve reklam vergisi yönünden temyiz edilmemiş olması nedeniyle aleyhine kesinleşmiştir. Belediyenin çatı ve totem reklam ücreti yönündeki temyiz istemi, ilan reklam vergisi bakımından aleyhine sonuç doğuramayacağından yukarıdaki açıklamalar karşısında çatı ve totem reklam ücretine ilişkin iddialar yerinde görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddine, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 4.10.2001 tarihinde oybirliği karar verildi.