Danıştay Kararı 9. Daire 2000/1971 E. 2002/1155 K. 02.04.2002 T.

9. Daire         2000/1971 E.  ,  2002/1155 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2000/1971
Karar No: 2002/1155

Temyiz İsteminde Bulunan : Mimarsinan Vergi Dairesi Müdürlüğü-KAYSERİ
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yükümlü adına, sevk ettiği mallara ilişkin düzenlediği sevk irsaliyesine fiili sevk tarihinin yazılmadığının tespiti üzerine 1999 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı; olayda düzenlenen sevk irsaliyesine fiili sevk tarihinin yazılmadığının tespiti üzerine özel usulsüzlük cezası kesilmiş ise de; sevk irsaliyesinin düzenlenerek taşınan malın yanında bulundurulması suretiyle bu belgenin düzenlenme ve bulundurma zorunluluğunun yerine getirilmiş olduğu görüldüğünden, anılan belgede sevk tarihinin yazılı olmaması nedeniyle hiç düzenlenmemiş sayılarak kesilen özel usulsüzlük cezasında yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek özel usulsüzlük cezasını kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; kesilen cezanın yasal olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 2.4.2002 tarihinde oybirliği ile karar verildi.