9. Daire 2000/1847 E. , 2002/3731 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2000/1847
Karar No: 2002/3731
Temyiz İsteminde Bulunan : Fırat Vergi Dairesi Müdürlüğü – MALATYA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yükümlü şirketin 1998 yılına ilişkin katma değer vergisi beyannamelerine ait yıllık bildirimi süresinde vermediğinden bahisle adına kesilen özel usulsüzlük cezasının terkini istemiyle açılan davayı; 213 sayılı Kanunun 148/1. maddesinde, kamu idareleri ve müesseselerin, mükellefler veya mükelleflerle muamelede bulunan diğer gerçek ve tüzel kişilerin Maliye Bakanlığının veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanların isteyecekleri bilgileri vermeye mecbur olduklarının hükme bağlandığı, anılan Kanunun olay tarihinde yürürlükte bulunan mükerrer 355. maddesinde, bu Kanunun 86, 148, 149, 150, 256. ve 257. maddelerinde yeralan zorunluluklara uymayanlara özel usulsüzlük cezası kesileceğinin açıklandığı, anılan maddenin son fıkrasında ise bu hükmün uygulanması için 148. madde gereğince bilgi istenilirken yapılacak tebliğlerde, bilginin verilmesi için tayin olunan süre ile süresinde cevap verilmediği, eksik veya yanıltıcı bilgi verildiği takdirde haklarında Kanunun ceza hükümlerinin uygulanması cihetine gidileceğinin ilgililere yazılı olarak bildirilmesi gerektiğinin belirtildiği, yukarıda belirtilen maddeye göre ceza kesilebilmesi için yükümlülerden bilgi veya bildirimlerin verilmesinin yazılı olarak istenilmesi ve tayin olunan sürede yerine getirilmemesi halinin mevcut olması gerektiği, olayda yükümlünün 1998 yılına ait katma değer vergisi yıllık bildirimi 25 Haziran 1999 tarihine kadar vermesi gerekirken bu sürede verilmediğinden bahisle 213 sayılı Kanunun mükerrer 355. maddesine göre özel usulsüzlük cezası kesildiği, ancak ceza kesilmeden önce davalı idare tarafından yıllık bildirimin yazılı olarak istenilmediğinin anlaşıldığı, bu durumda katma değer vergisine ilişkin yıllık bildirim verilmesi hususunun bir yazıyla istenilmesi yoluna gidilmeden kesilen özel usulsüzlük cezasında isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek özel usulsüzlük cezasını terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve K:… sayılı kararının; 235 Nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği hükümleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına 26.9.2002 tarihinde oybirliği ile karar verildi.