Danıştay Kararı 9. Daire 1999/93 E. 1999/4509 K. 01.12.1999 T.

9. Daire         1999/93 E.  ,  1999/4509 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/93
Karar No: 1999/4509

Temyiz İsteminde Bulunan : Alaşehir Vergi Dairesi Müdürlüğü – MANİSA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yükümlü kooperatif tarafından satın alınan gayrimenkul nedeniyle ihtirazi kayıtla ödenen tapu harcının iadesi istemiyle açılan davayı; 2834 sayılı Tarım Satış Kooperatifleri ve Birlikleri Hakkında Kanunun 21/c maddesinde bu kanuna göre kurulmuş olan satış kooperatifleri ve birliklerinin, satın alacakları taşınmaz mallar için ferağ harcı ile damga vergisinde muaf olacaklarının hükme bağlandığı, olayda Harçlar Kanununda ferağ harcı adı altında bir harcın bulunmaması nedeniyle satın alınan taşınmaz üzerinden tapu kadastro harcı tahakkuk ettirildiğinin anlaşıldığı, ferağ harcının taşınmaz malların satışı nedeniyle alıcı ve satıcıdan ayrı ayrı alınan ve tapu kadastro harcı ile aynı mahiyette olan bir harç olduğu bu itibarla davacı kooperatifin anılan Kanunun 21. Maddesi gereğince harç muafiyetinden yararlanması gerekeceğinden harç tahakkuk ettirilmesinde ve tahsilinde isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve K:… sayılı kararının; 492 sayılı kanunda ferağ harcı adı altında herhangi bir harç bulunmadığı belirtilerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun istemin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nün Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 1.12.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.