9. Daire         1999/681 E.  ,  2000/160 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/681
Karar No: 2000/160

Temyiz İsteminde Bulunan : Çekirge Vergi Dairesi Müdürlüğü – BURSA
Karşı Taraf : Bursa Büyükşehir Belediye Başkanlığı – BURSA
Vekili : …
İstemin Özeti : Sahip olduğu gayrimenkuller üzerinde bulunan reklam panolarını kiraya vermek suretiyle kira geliri elde ettiği halde katma değer vergisi beyannamelerini vermeyen yükümlü belediye adına tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen ağır kusur ve usulsüzlük cezalarının terkini istemiyle açılan davayı; uyuşmazlığın, Büyükşehir Belediyesinin maliki olduğu reklam panolarını kiraya verme işleminin, ticari işletme niteliğinde bir faaliyet olup olmadığına ilişkin bulunduğu, 5422 sayılı Kurumlar Vergisinin 1/c, 4. ve Türk Ticaret Kanunnun 11. madde hükümlerine göre belediyeye ait veya tabi bir iktisadi kamu müessesesinin varlığından sözedebilmek için ortada bizzat belediye tarafından işletilen ticari, sınai veya zirai bir işletmenin mevcut olmasının şart olduğu, belediyeye ait panoların kiraya verilmesi işleminin, kendi başına ticari işletme niteliğinde bir faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği, bu nedenle sözkonusu reklam panolarının kiraya verilmesi işleminin katma değer vergisine tabi tutulmasında isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; belediyelerin 1580 sayılı Kanunda yer alan görevleri dışında kalan ilan ve reklam işlerini içeren faaliyetleri, ticari bir organizasyon kapsamında bulunduğundan katma değer vergisine tabi olduğu ve yapılan tarhiyatın onanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 26.1.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.