9. Daire 1999/680 E. , 2000/62 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/680
Karar No: 2000/62
Temyiz İsteminde Bulunan : Yıldırım Vergi Dairesi Müdürlüğü – BURSA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yükümlünün seyyar pazarcılık faaliyetinde bulunduğu halde 1994 yılı katma değer vergisi beyannamesini vermediği nedeniyle takdir komisyonu kararına dayanılarak tarh olunan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 37.maddesinde ticari kazanç, 52. maddesinde de zirai kazanç tariflerinin yapıldığı, dosyanın incelenmesinden, yükümlü nezdinde dört ayrı tarihlerde yoklama fişleri düzenlendiği, bu yoklama fişleri ile muhtelif şahıslara ait ve köy tüzel kişiliğine arazi kiralayıp lahana ve turp ektiğinin, … Pazarında sebze ve meyve sattığının, seyyar pazarcılık ve zirai faaliyette bulunduğunun tespit edildiği ve bu durum üzerine seyyar pazarcılık faaliyetinden dolayı ticari kazanç elde ettiği ve tarh dönemi katma değer vergisi beyannamesini vermediği nedeniyle cezalı tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı, ödevlinin kiraladığı arazide lahana ve turp ekmesi ve ürettiği bu sebzeleri haftada bir gün kurulan … Pazarında satmasının ticari değil, zirai kazanç olarak değerlendirilmesi gerektiğinden ve bunun dışında başkalarından aldığı zirai ürünleri sattığı yolunda bir tespit de bulunmadığından tarh edilen cezalı vergide isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; yükümlünün seyyar pazarcılık yaptığı, katma değer vergisi beyannamesi vermediği, takdir komisyonu kararına dayanılarak yapılan tarhiyatın yerinde olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 19.1.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.