Danıştay Kararı 9. Daire 1999/670 E. 2000/39 K. 19.01.2000 T.

9. Daire         1999/670 E.  ,  2000/39 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/670
Karar No: 2000/39

Temyiz İsteminde Bulunan : Nilüfer Belediye Başkanlığı – BURSA
Vekili : …
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yükümlüye ait taşınmazın da içinde bulunduğu bölgede yapılan şuyulandırma sonucunda oluşan yeni parseller için verilecek tapular için m2 si … TL. olmak üzere istenilen tapu tahsis ücretine ilişkin Nilüfer Belediyesi İmar Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı işleminin iptali istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden, davalı idarece yükümlüye ait taşınmazın da içinde bulunduğu Bursa Merkez … Köyü bölgesinde 3194 sayılı Kanunun 18. maddesi uyarınca düzenleme yapıldığı, bu düzenleme karşılığı olarak Belediye Encümeninin … tarih ve … sayılı kararı ile 2464 sayılı Kanunun 97. maddesi uyarınca, taşınmazın bulunduğu bölgeye göre taşınmaz sahiplerinden m2 başına ücret alınmasına karar verildiği, bu karar doğrultusunda yükümlüden m2 başına … TL. ücret alınmasına ilişkin dava konusu işlemin tesis edildiğinin anlaşıldığı, ancak şuyulandırma işleminin İmar Kanununun 18. maddesi uyarınca belediyenin, isteğe bağlı olmaksızın yapmaya zorunlu bulunduğu asli görevi olması ve bu işlem için 2464 sayılı Kanunun 97. maddesinden bahisle ücret istemenin veya tapu harcı ismi altında herhangi bir bedel talep etmenin dayanağının bulunmaması karşısında yükümlüden şuyulandırma işlemi için m2 başına … TL. tapu tahsis ücreti istenilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemde isabet görülmediği gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve … sayılı kararının; belediyelerin İmar Kanununun 18. maddesini uygulamasının belli bir bedel karşılığı olduğu, bu bedelin 2464 sayılı Kanunun 97. maddesi uyarınca o hizmetten yararlananlardan tahsil edileceği, istenilen ücrette isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 19.1.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.