9. Daire 1999/4796 E. , 2000/3892 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/4796
Karar No: 2000/3892
Temyiz İsteminde Bulunan : Akseki Malmüdürlüğü – ANTALYA
Karşı Taraf : …
Vekilleri : …
İstemin Özeti : Yükümlünün malmüdürlüğüne verdiği dilekçe ile Danıştay kararı uyarınca daha önce uyuşmazlık konusu olan ve iadesi gereken katma değer vergisinin gecikme faiziyle birlikte iadesini istemesi üzerine gecikme faizi ödenmesinin söz konusu olmadığı belirtilerek reddedilmesi üzerine … tarih ve … sayılı işlemin iptali ve gecikme faizinin iadesi istemiyle açılan davayı; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 28.maddesinde Danıştay, bölge idare ve idare ve idare ve vergi Mahkemelerinin esasa ve yürütmeyi durdurma kararlarının icaplarına göre idarenin işlem tesis etmeye veya eylemde bulunmaya mecbur olduklarının hükme bağlandığı, aynı maddenin 6.bendinde tazminat ve vergi davalarında kararın idareye tebliğinden itibaren infazın gecikmesi sebebiyle idarece gecikme faizi ödeneceğinin belirtildiği, olayda Mahkmelerince yükümlünün katma değer vergisinin iadesi talebinin reddine ilişkin işlemin iptali yolunda 27.1.1995 tarihinde verilen 1995/74 sayılı kararın davalı idareye 9.3.1995 tarihinde tebliğ edildiği, buna göre en geç 8.4.1995 tarihinde işlem tesis etmesi gereken idarece ancak temyiz isteminin reddi üzerine işlem tesis edildiği anlaşıldığından iadesine karar verilen …-lira katma değer vergisine 8.4.1995 tarihinden itibaren gecikme faizi ödenmesi icap ettiği gerekçesiyle kısmen kabul ederek gecikme faizinin 8.4.1995 tarihi ile ödemenin yapıldığı 8.9.1997 tarihi arasındaki dönem için uygulanmasına karar veren … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; gecikme faizinin Danıştay kararının idarelerine tebliğ edildiği tarih ile katma değer vergisinin iadesine ilişkin yapılan düzeltme tarihi arasında uygulanması gerektiği iddiasıyla bozulması istemine ilişkindir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 13.12.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.