Danıştay Kararı 9. Daire 1999/4742 E. 2000/2095 K. 20.06.2000 T.

9. Daire         1999/4742 E.  ,  2000/2095 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/4742
Karar No: 2000/2095

Temyiz İsteminde Bulunan : Fırat Vergi Dairesi Müdürlüğü – MALATYA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Terzilik yapan yükümlünün 14.6.1990 tarihinde satın aldığı ödeme kaydedici cihaz için levha almadan önce ödeme kaydedici cihaz fişi kesmesi nedeniyle 3100 sayılı Kanuna göre 1994 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezasının terkini istemiyle açılan davayı; 3100 sayılı Kanunun mükerrer 8. maddesinin 2. fıkrasında Maliye ve Gümrük Bakanlığınca belirlenip açıklanan usul ve esaslara uymayan üretici ve ithalatçı kuruluşlar ve bunların satış, bakım-onarım servilerinde görevli elemanları ile ödeme kaydedici cihazları kullanma mecburiyeti bulunan mükellefler hakkında herbir tespit için ayrı ayrı olmak üzere Vergi Usul Kanununa bağlı usulsüzlük cezalarına ait cetvelde yer alan birinci derece usulsüzlük cezalarının 5 katının uygulanacağının hükme bağlandığı, 3100 sayılı Kanunla ilgili 20 seri nolu Genel Tebliğin 2/d maddesinden ödeme kaydedici cihazlara ait levhanın alınmaması halinde usulsüzlük cezalarına ait cetvelde yazılı birinci derece usulsüzlük cezalarının 5 katı oranında usulsüzlük cezası kesileceğinin belirtildiği, olayda 14.6,1990 tarihinde ödeme kaydedici cihazı satın alan yükümlünün 4.3.1999 tarihinde ödeme kaydedici cihaz levhası almak için vergi dairesine başvurduğu, bu süre zarfında değişik tutarlarda ödeme kaydedici cihaz fişi düzenlendiğinin 17.6.1999 tarihli tutanakta tespit edildiği ve 1994 yılında düzenlemiş olduğu her bir belge için özel usulsüzlük cezası kesildiğinin anlaşıldığı, yukarıdaki mevzuat hükümlerine göre ödeme kaydedici cihazın vergi dairesine kaydettirilip cihaz levhasının alınması fiilinin usulsüzlük cezasını gerektirdiği, cihazın kullanılmaya başlandığı tarihten vergi dairesine kayıt ettirdiği tarihe kadar geçen sürede düzenlenen belgelerin Kanunun aradığı şekil şartlarına uymadığı, kayıtdışı satış yapıldığı veya eksik kazanç beyan edildiği yolunda herhangi bir tespit de bulunmadığı, bu itibarla sözü edilen belgelerin hiç düzenlenmemiş kabul edilmesi suretiyle her biri için ayrı ayrı özel usulsüzlük cezası kesilmesinde yasaya uyarlık görülmediği gerekçesiyle kabul ederek dava konusu cezayı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; yükümlünün ödeme kaydedici cihaz levhası almadan önce ödeme kaydedici cihazı kullandığından kesilen cezanın mevzuata uygun olduğu ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerekeceği savunulmuştur.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.

Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 20.6.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.