Danıştay Kararı 9. Daire 1999/4681 E. 2000/3508 K. 23.11.2000 T.

9. Daire         1999/4681 E.  ,  2000/3508 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/4681
Karar No: 2000/3508

Temyiz İsteminde Bulunan : Cine Vergi Dairesi Müdürlüğü – Çine/AYDIN
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Yükümlü adına 1996 yılına ilişkin olarak tarh edilen kusur cezalı tapu harcının terkini istemiyle açılan davayı; 492 sayılı Kanunun 57.maddesi ile bu Kanuna bağlı (4) sayılı Tarifenin 20. maddesinin (a) fıkrasında yer alan hükümlerde tapu harcının gayrimenkulün satış bedelinden az olmamak üzere emlak vergisi değeri üzerinden hesaplanması gerektiğinin anlaşıldığı, dosyanın incelenmesinden, yükümlünün akaryakıt istasyonu ve müştemilatını 5.6.1996 tarihinde …- liraya satın aldığı, tapu işlemleri sırasında harca esas değerin …-lira olarak beyan edildiği,daha sonra ifadesine başvurulan satıcı tarafından benzin istasyonu ve müştemilatının tamamı için …-lira bedel üzerinden anlaşma sağlandığının ifade edildiği, yükümlü şirket yetkilisinin de satın alınan taşınmazın değerinin …-lira makina ve techizat bedelinin ise …- lira olması nedeniyle tapu harcına esas değerin …-lira olarak beyan edildiğinin belirtildiği, bu ifadelerden hareketle inceleme elemanınca taşınmaza bağlı olan makine ve demirbaşlar taşınmazın mütemmim cüz’i kabul edilerek cezalı tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı, olayda benzin istasyonunun devri sırasında taşınmaz üzerinde yer alan makina ve tesislerin değeri ayrı saptanmaksızın makina ve techizatın da gayrimenkul olarak kabul edilmesinin yerinde olmadığı, bu nedenle taşınmaz ve taşınır emtianın değerinin ayrı ayrı saptanması ve bulunan gayrimenkulün değerinin yükümlü tarafından beyan edilen değerden daha fazla bir değer olduğunun görülmesi halinde tarhiyat yapılması gerekirken anılan taşınmaz ve içindeki taşınır emtianın toplam değeri üzerinden cezalı tarhiyat yapılmasının yerinde olmadığı gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve K:… sayılı kararının; inceleme raporuna istinaden yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 23.11.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.