Danıştay Kararı 9. Daire 1999/4639 E. 2000/3066 K. 26.10.2000 T.

9. Daire         1999/4639 E.  ,  2000/3066 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/4639
Karar No: 2000/3066

Temyiz İsteminde Bulunan : Sinop Vergi Dairesi Müdürlüğü – SİNOP
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : … Orman İşletme Müdürlüğünün 1997 yılına ilişkin vergi borçlarının tahsili amacıyla … Bankası … Şubesindeki hesabına uygulanan haciz işlemine karşı açılan davayı; 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 70’inci maddesinin 1. fıkrasında, Devlet malları ile hususi kanunlarında haczi caiz olmadığı gösterilen malların haczedilemeyeceğinin öngörüldüğü, 3234 sayılı Orman Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 33 üncü maddesinde de Genel Müdürlüğün katma ve döner sermaye bütçeleri ile diğer kanuni ve kazai yollardan temin edilmiş bütün taşınır ve taşınmaz mal varlığı ve kıymetler ile idarece mevcut orman emvali Devlet malı hükmünde olup hazcedilemeyeceğinin ve kamulaştrılamayacağının belirlendiği, anılan Kanun hükümleri uyarınca, devlet malı niteliğinde bulunan Orman Genel Müdürlüğü’ne ait malların haczi mümkün olmadığından davacı işletmenin bankadaki hesabına uygulanan haciz işleminde isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek haciz işlemini iptal eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; döner sermaye saymanlığının banka hesabı akar nitelikli gelir niteliğinde olduğundan haczedilemeyecek emval ve eşya sayılamıyacağı ileri sürülerek bozulması istenmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Muhtelif KDV-stp-FP-DV-Hazine His-Gz vergisinden oluşan amme alacağının tahsili amacıyla davacı kuruluşun banka hesabına uygulanan haciz işlemini, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 70/1 inci maddesindeki “Devlet malları ile özel kanunlarında haczi mümkün olmadığı gösterilen malların haczedilemiyeceği”ne ilişkin hükmü ile 3234 sayılı Orman Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki Kanun’un konuya ilişkin 33 üncü maddesi hükmüne istinaden iptal eden Vergi Mahkemesi kararı temyiz edilmektedir.
Döner sermaye işletmeleri; temel hizmetin aksatılmadan, kapasite fazlasının değerlendirilmesi suretiyle üretimde bulunulması ve üretilen mal ve hizmetin piyasa fiyatı üzerinden satılmasını temin etmek üzere kurulurlar. Bu hüküm dahilinde döner sermayece elde edilen gelir fazlasının, devlet mali niteliğinde kabul edilemiyeceği cihetle, bankada emanette tutulan paranın durumunun araştırılması suretiyle yeniden bir karar verilmesi icap eder.
Bu nedenle, vergi mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesi gerekeceği düşünülmüştür.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 26.10.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.