Danıştay Kararı 9. Daire 1999/4472 E. 2000/3244 K. 09.11.2000 T.

9. Daire         1999/4472 E.  ,  2000/3244 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/4472
Karar No: 2000/3244

Temyiz İsteminde Bulunan : Kalekapı Vergi Dairesi Müdürlüğü – ANTALYA
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Uluslararası alanda yük ve yolcu taşımacılığı yapan yükümlü adına kesilen özel usulsüzlük cezasının terkini istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden sadece uluslararası alanda yük ve yolcu taşıması yapan davacının yurt dışında elde ettiği fazla bagaj gelirleri, güvenlik hasılatı, kargo gelirleri duty free (uçakta emtia satışı) gelirleri için fatura düzenlemeden kanuni defterlerine hasılat yazması nedeniyle Vergi Usul Kanununun 353/1 maddesi uyarınca ceza kesildiğinin anlaşıldığı, her ülkenin kanunlarının kendi egemenlik sınırları içinde geçerli olduğu, ülke sınırları içerisinde faaliyet gösteren gerçek ve tüzel kişilerin o ülkenin kanunlarına uymak zorunda bulunduğu, yurt dışında faaliyet gösteren ve tüm hasılatı yurt dışındaki yük ve yolcu taşımacılığından oluşan davacının ilgili ülkelerdeki mevzuat uyarınca düzenlediği belgelerle elde ettiği hasılatını ülkemizdeki kanuni defterine intikal ettirdiğinin anlaşıldığı, yurt içindeki belgeler ancak, yurt içinde meydana gelen vergiyi doğuran olaylarla doğrudan ilişkili olduğundan ve yurt içinde hasılat elde ederek fatura düzenlemediği yolunda bir tesbit de bulunmadığından yurt dışında elde edilen hasılatlar için fatura düzenlenmediğinden bahisle özel usulsüzlük cezası kesilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek özel usulsüzlük cezasını kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; vergi inceleme raporuna dayanılarak kesilen cezanın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 9.11.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.