9. Daire         1999/4322 E.  ,  2000/4002 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/4322
Karar No: 2000/4002

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Karabük Vergi Dairesi Müdürlüğü – KARABÜK
İstemin Özeti : Yükümlünün pişmanlık talebinin reddeden vergi dairesi müdürlüğünün … tarih ve … sayılı işleminin iptali istemiyle açılan davayı; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 377/1. maddesinde, mükellefler ve kendilerine vergi cezası kesilenlerin, tarh edilen vergilere ve kesilen cezalara karşı vergi mahkemelerinde dava açabileceklerinin belirtildiği, aynı Kanunun 378.maddesinde ise, vergi mahkemesinde dava açabilmek için verginin tarh edilmesi, cezanın kesilmesi, tadilat ve takdir komisyonu kararlarının tebliğ edilmiş olması, tevkif yoluyla alınan vergilerde istihkak sahiplerine ödemenin yapılmış ve ödemeyi yapan tarafından verginin kesilmiş olması gerektiğinin kurala bağlandığı, olayda yükümlünün 1998 yılı içinde aldığı emtialara ilişkin bir firmaya ait faturaların yanlış tanzim edilmesi nedeniyle ilgili dönem beyannamelerinin 213 sayılı Kanunun 371.maddesi gereğince kabul edilerek pişmanlık hükümlerinden yararlandırılması talebinin davalı idarece reddedildiği, bu işlemin vergi yargısı açısından kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem niteliğinde olmadığı, vergi uyuşmazlığına konu olabilmesi için, sonuç doğurucu bir işlemle tamamlanması, başka bir deyişle yükümlü tarafından verilecek beyanname üzerine tahakkuk fişi kesilmesi ya da inceleme raporuna veya takdir komisyonu kararına istinaden ihbarname düzenlenmesi gerektiği sonucuna varıldığı, bu itibarla pişmanlık talebinin kabulü yönünde karar verilmesi istemiyle vergi mahkemesinde dava açılamayacağından 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 15.maddesinin 1/b bendi uyarınca kesin ve yürütülmesi zorunlu olmayan bir idari işleme karşı açılan davanın incelenmeksizin reddedilmesi gerektiği gerekçesiyle redededen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; vergi dairesinin ret cevabının kesin bir işlem olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Mahkeme kararının onanması gerektiği savunulmuştur.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 14.12.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.