Danıştay Kararı 9. Daire 1999/2980 E. 2000/3165 K. 07.11.2000 T.

9. Daire         1999/2980 E.  ,  2000/3165 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/2980
Karar No: 2000/3165

Temyiz İsteminde Bulunan : Marmaris Vergi Dairesi Müdürlüğü – MUĞLA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Dil kursu işletmeciliği faaliyetiyle uğraşan yükümlü adına 1992 ila 1997 yıllarına ilişkin olarak tarh olunan kusur cezalı özel dersane işletme ruhsat harcının terkini istemiyle açılan davayı; 492 sayılı Harçlar Kanununun 108. maddesinde imtiyazname, ruhsatname ve diplomalardan bu Kanuna bağlı 8 sayılı Tarifde yazılı olanların harca tabi olduğunun hükme bağlandığı, 8 sayılı Tarifenin VI-18/c pozisyonunda ise özel dersanelerin her yıl için ödeyecekleri harç miktarının belirtildiği, öte yandan 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun 1. maddesinde kursların dersanelerden ayrı olarak değerlendirildiğinin görüldüğü, olayda yükümlünün Harçlar Kanununa bağlı 8 sayılı Tarifenin VI-18/c pozisyonunda yer alan özel dersane işletme ruhsat harcını ödememesi üzerine dava konusu kusur cezalı özel dersane işletme ruhsat harcının tarh olunduğunun anlaşıldığı, yükümlünün işlettiği dil kursunun özel dersane kapsamında değerlendirilmesi suretiyle dava konusu harç istenmekte ise de, yukarıda açıklanan yasa hükmünde kursların dersanelerden ayrı olarak değerlendirilmesi ve anılan Tarifede kursların yer almaması karşısında dil kursu işleten yükümlüden özel dersane işletme ruhsat harcı istenmesinde yasaya uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek kusur cezalı harcı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; yükümlünün ticari amaçlı olarak dil kursları verdiği ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 7.11.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.