Danıştay Kararı 9. Daire 1999/2905 E. 2000/1009 K. 29.03.2000 T.

9. Daire         1999/2905 E.  ,  2000/1009 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/2905
Karar No: 2000/1009

Temyiz İsteminde Bulunan : Yıldırım Vergi Dairesi Müdürlüğü – BURSA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yükümlü şirketin 1994 yılı hesaplarının incelenmesi sonucunda düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak 1994/Aralık dönemi için tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasının terkini istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden, kaybolması nedeniyle incelemeye ibraz edilemeyen üç adet faturanın kullanıldığı halde defter kayıtlarına intikal ettirilmediğinden bahisle deftere kaydedilen faturaların ortalamasından hareketle bulunan matrah farkıyla, binek otomobile ait giderlerin yarısı ile işle ilgisi bulunmayan giderlerin indirimlerinin kabul edilmemesi sonucu bulunan matrah farkı üzerinden dava konusu tarhiyatın yapıldığının anlaşıldığı, olayda inceleme elemanınca yükümlü şirket tarafından kaybedilen fatura cildindeki üç adet faturanın kullanıldığına dair bir delil ortaya konulmadığından ve faturalardan herhangi birinin başka vergi mükelleflerinin defterlerine gider belgesi olarak işlendiği tespit edilmediğinden, faturaların kullanıldığı varsayımından hareketle bulunan matrah farkında isabet görülmediği, diğer taraftan 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 30/d. ve Gelir Vergisi Kanununun 40. madde hükümleri karşısında inceleme elemanınca binek otomobile ait giderlerin yarısı ile işle ilgisi bulunmayan giderlerin indiriminin kabul edilmemesi sonucu matrah farkı bulunmasının yerinde olduğu, ancak yükümlü şirketin devreden katma değer vergisi bulunması nedeniyle ilgili dönemde ödenecek katma değer vergisi bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; kaybolduğu için incelemeye ibraz edilemeyen faturaların defter kayıtlarında yer almadığı tespit edildiğinden, beyandışı bırakılan hasılat nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatın onanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Deftere … lira hasılat kaydı yapılan ve buna dayanılarak katma değer indiriminden yararlanan faturalarla ilgili ispat külfeti 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3. maddesinin B bölümünün son fıkrasına göre davacıya aittir.
Bu faturaların iptal edilmiş olunmasıyla ilgili iddiasında, bu kişiye ait olacağı tabiidir.
Muhtevası milyarları tutan faturalarla ilgili bilgiyi vermeden kaçınan mükellefin, bunun sonucuna katlanması icap eder.
Bu nedenlerle vergi mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesi gerekeceği düşünülmüştür.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
İstem, yükümlü şirket adına inceleme raporuna dayanılarak 1994/Aralık dönemi için tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasını terkin eden Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına ilişkin bulunmaktadır. A/1 ila A/14 numaraya kadar olan faturaların kullanıldığının, ancak A/8, 11 ve 13 numaralı faturalarla ilgili hasılatın defter kayıtlarında yer almadığının tespit edilmesi üzerine deftere kaydedilen faturaların hasılat toplamının 3 adet faturaya teşmili suretiyle hesaplanan matrah farkı üzerinden yükümlü şirket adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığı anlaşılmaktadır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 231/1. maddesinde, faturaların sıra numarası dahilinde teselsül ettirileceği hükme bağlandığından, bu hüküm uyarınca en son kullanıldığı tespit edilen A/14 numaralı faturadan öncekilerin tamamının kullanılmış olduğunun kabulü, fatura kullanımındaki icaplara ve ticari gereklere uygun düşmektedir.
Bu itibarla Mahkemece, söz konusu fatura cildinden en son kullanıldığı tespit edilen A/14 numaralı faturadan önce yer alan 3 adet fatura için hesaplanan matrah farkına göre yapılan tarhiyatın onanması gerekirken, aksi yönde verilen kararda isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının bozulmasına 29.3.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.