9. Daire 1999/2776 E. , 2000/505 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/2776
Karar No: 2000/505
Temyiz İsteminde Bulunan : Kula Vergi Dairesi Müdürlüğü- MANİSA
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Yükümlü şirket adına vergi inceleme raporuna dayanılarak salınan ağır kusur ve kusur cezalı katma değer vergilerinin terkini istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden … ferdi işletmesinin yükümlü şirkete devrinin 19.4.1995 tarihli bilançosundaki değerlerin aynı tarih itibariyle yükümlü şirketin bilançosuna aynen geçirilmesiyle gerçekleştiğinin, buna göre ferdi işletmenin devir bilançosunda bir aktif kalemi olarak yer alan indirilecek katma değer vergisinin şirketin bilançosuna yine aktif kalemi olarak aktarıldığının, diğer taraftan şirketin kuruluş sözleşmesine göre ferdi işletmenin tüm borç ve alacaklarının şirket bünyesinde devam edeceği hususunun karara bağlandığının anlaşıldığı, Gelir Vergisi Kanununun 81/2. maddesine göre devralınan işletmenin tüm hak ve borçları ile devralana geçeceğinin yer aldığı, bu durumda devralınan ferdi işletmeye tanınan katma değer vergisi indirim hakkının devralan yükümlü şirket tarafından kullanılmasında isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; devir işleminin aslında bir satış işlemi gibi değerlendirilmesi icabettiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 17.2.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.