9. Daire         1999/2725 E.  ,  2000/1968 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/2725
Karar No: 2000/1968

Temyiz İsteminde Bulunan : … Malmüdürlüğü – …
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Fazla ödenen tapu harcının iadesi istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden, davacının bahçe vasıflı gayrimenkulü … Sulh Hukuk Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararıyla … tarihinde … lira bedelle satın aldığı, 5.10.1998 tarihinde … Tapu Sicil Memurluğunca tescilinin yapıldığı, taşınmazın satış bedeli üzerinden binde 48 oranında … lira olarak hesaplanan harcın 5.10.1998 tarihinde ödendiği, bu tarihte yürürlükte olan harç nispetinin binde 10 olduğu dolayısıyla … liranın fazladan ödendiği ileri sürülerek bu miktarın iadesinin istenildiğinin anlaşıldığı, tapu harcında vergiyi doğuran olay taşınmazların devir ve iktisaplarında tescil ile doğacağından ve olayda tescil işlemi 5.10.1998 tarihinde gerçekleştiğinden bu tarihte yürürlükte olan binde 10 nispet üzerinden tapu harcı hesaplanması gerektiği, bu durumda … lira tapu harcı ödenmesi gerekirken eski vergi oranı uygulanması suretiyle … lira tahsil edilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek davacıdan fazladan tahsil edilen … liranın iadesine hükmeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; taşınmazın 10.7.1998 tarihinde satın alındığı ve bu tarihte tapu harcına ilişkin oranın binde 48 olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 8.6.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.