9. Daire 1999/2655 E. , 2000/1831 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/2655
Karar No: 2000/1831
Temyiz İsteminde Bulunan : Gevher Nesibe Vergi Dairesi Müdürlüğü-KAYSERİ
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Tekel bayiliği yapan yükümlü adına yoklama fişine dayanılarak kesilen özel usulsüzlük cezasının terkini istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden, davacı nezdinde yapılan denetimde 3.10.1997 tarihinde 100 kupon, 9.10.1997 tarihinde ise 25 kupon sayısal loto oynattığı, kupon başına 50.000 lira aldığı halde belge düzenlemediği ve yazar kasasında departman ayırmadığı hususlarının tespit edildiğinin anlaşıldığı, vergi kanunları ile düzenlenen bir fiile ceza kesilebilmesi için bu fiilin tüm unsurları ile birlikte oluşması gerektiğinin bilinen ilkelerden olduğu, olayda oynatılan sayısal loto kuponları için vergi kanunlarında belge düzenleme zorunluluğu getiren veya nasıl belge düzenleneceği belirtilen herhangi bir açıklamaya yer verilmediğinden uyuşmazlık konusu fiile kıyas yoluyla ceza kesilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı, öte yandan davacının yazar kasasında sayısal loto departmanı ayırmadığı yolunda tespit yapılmış ise de, bu hususta herhangi bir düzenleme bulunmadığından bu tespite de itibar edilemeyeceği gerekçesiyle kabul ederek dava konusu özel usulsüzlük cezasını kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; 173 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde toplu faturaları münhasıran, tütün, kibrit, pul, sigara, milli piyango bileti, gazete satışı yapan mükelleflerin düzenleyebilecekleri, sayısal loto kuponunun bu sayılanlar arasında yer almadığı, davacının ödeme kaydedici cihaz fişi düzenlemesi ve katılımcılara fiş vermesi gerektiği ileri sürülerek bozulması istenmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 25.5.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.