Danıştay Kararı 9. Daire 1999/1228 E. 2000/1515 K. 03.05.2000 T.

9. Daire         1999/1228 E.  ,  2000/1515 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/1228
Karar No: 2000/1515

Temyiz İsteminde Bulunan : Salihli Adil Oral Vergi Dairesi Müdürlüğü
Salihli/MANİSA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yükümlünün 1997/Ağustos dönemine ilişkin katma değer vergisi beyannamesini süresinden sonra matrahsız olarak vermesi üzerine takdir komisyonu kararına dayanılarak yapılan ağır kusur cezalı katma değer vergisi tarhiyatının kaldırılması istemiyle açılan davayı; olayda yükümlünün Ağustos dönemine ait beyannameyi süresinde vermediğinin tartışmasız olduğu, bu yönüyle takdire gidilmesinin yerinde görüldüğü, ancak takdir komisyonunca matrah belirlenirken bir dayanağının bulunması gerektiği, uyuşmazlıkta takdir komisyonunun defter ve belgeler üzerinde ve diğer hususlarda inceleme ve araştırma yapmadığı, yükümlünün bütün bir yılı kapsayan hasılatı ile ilgili olarak varsayımlardan hareketle hiçbir somut tesbite dayanmadan matrah takdir ettiği, bu nedenle yapılan cezalı tarhiyatta isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek cezalı katma değer vergisini kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; takdir komisyonunun matrah tayin ederken yükümlünün işyerinin açık olup olmadığını, işyerinin bulunduğu yer ve diğer dönemlerde elde edilen hasılat miktarını ve bu işi yapan diğer mükelleflerin hasılat miktarlarını gözönüne aldığı, yükümlünün belge düzenine uymadığı, sevk irsaliyesi düzenlemeden emtia sevkiyatı yaptığının tespit edildiği, bu durumda takdir komisyonu kararına dayalı olarak yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen .. Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 3.5.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.