Danıştay Kararı 9. Daire 1998/4939 E. 1999/3101 K. 16.09.1999 T.

9. Daire         1998/4939 E.  ,  1999/3101 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/4939
Karar No: 1999/3101
Temyiz İsteminde Bulunan : İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı
İSTANBUL
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …

İstemin Özeti : Yükümlü kooperatif adına tarhedilen tellallık harcına ilişkin olarak kesilen kusur cezasının terkini istemiyle açılan davayı; Danıştay 9. Dairesinin 19.3.1998 tarih ve E:1997/2063, K.1998/1297 sayılı bozma kararı uyarınca dosyanın yeniden incelendiği, olayda açık arttırma suretiyle özel salonunda satış yapan ve tellallık harcı mükellefi olduğu ihtilafsız bulunan yükümlü adına satışın bildirilmemesi nedeniyle tellallık harcına ilişkin olarak Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre kusur cezası kesildiğinin anlaşıldığı,satışın belediyeye bildirilmemesi nedeniyle kooperatif adına ceza kesilmesinin yerinde olduğu, ancak haber vermeme fiilinin cezası 2464 sayılı Kanunun 68. Maddesinde açıkça belirtilmiş iken aynı fiil nedeniyle Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre de olaya ceza kesilmesi, aynı fiilin iki kere cezalandırılması sonucunu doğuracağından bu durumun ceza hukuku ilkesi ile bağdaşmadığı, tellallık harcına ilişkin davada Mahkemelerince verilen kararın Danıştayca bozulduğu, dosyanın bozma kararı çerçevesinde yeniden incelendiği ve Mahkemelerince yapılan hesaplamaya göre 18.9.1998 tarih ve 1998/831 sayılı kararla tellallık harcının tadiline karar verildiği, tellallık harcının, % 50 fazlasıyla hesaplanması suretiyle tahsiline karar verilmesi karşısında aynı fiil nedeniyle ayrıca kusur cezası kesilmesinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek kusur cezasını terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; kesilen cezanın yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 16.9.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.