9. Daire 1998/4614 E. , 1999/2506 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/4614
Karar No: 1999/2506
Temyiz İsteminde Bulunan : Trabzon Belediye Başkanlığı – TRABZON
Vekilleri : …
Karşı Taraf : 1- …
2- …
3- …
4- …
5- …
Vekilleri : …
İstemin Özeti : … Belediye Meclisince kabul edilen … tarih ve … sayılı Su Ücret Tarifesinin turistik tesisler için belirlenen atıksu ücretine ilişkin kısmının iptali istemiyle açılan davayı; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun mükerrer 44. maddesinin onbirinci fıkrasında, belediyelerin, atık su ile ilgili olarak katı atıklarla ilgili tarifede yer alan gruplarını topluca veya ayrı ayrı dikkate almak suretiyle ve su tüketim bedelini aşmamak üzere meclislerince belirlenecek miktarda çevre temizlik vergisi alacağı, atıksu ile ilgili çevre temizlik vergisinin, su tüketim bedeli ile birlikte tarh ve tahakkuk etmiş sayılacağı ve bu bedel ile birlikte tahsil edileceğinin hükme bağlandığı, açıklanan bu madde hükmü ile belediyelere, atık su ile ilgili olarak çevre temizlik vergisi alma ve maddede belirtilen sınırı aşmamak şartıyla bedelini takdir ve tespit etme yetkisinin verildiği, ancak bu yetkinin idareye sınırsız ve dilediği şekilde hareket etme imkanını vermediğinin kuşkusuz olduğu,sözü edilen yetkinin kullanımında mahallin ekonomik ve sosyal durumunun dikkate alınması ve eşitlik, hakkaniyet ve kamu yararı ilkelerinin de gözetilmesinin gerekeceği, dosyanın incelenmesinden, davalı idarenin 24.4.1998 tarihli tarife kararı ile turistik tesisler için su ücretinin …-lira olarak en düşük tarife bedeli olan meskenlere uygulanan su ücretine eşit olarak belirlendiği, ancak bunun yanısıra diğer tarife gruplarının hiçbirinde yer almamasına rağmen su ücretinin %100’ü oranında atıksu ücreti tesbit edildiği, sözkonusu tarife ile sadece davacılar hakkında atıksu ücreti alınması yönünde uygulama başlatılmış olmakla getirilen bu düzenleme ile çevre temizlik vergisi yönünden mükellefler arasında ya da diğer bir ifadeyle davacılar ile diğer tarife guruplarının tamamı arasında eşitsizliğe neden olacak bir şekilde farklılık yaratıldığı, böyle bir uygulamanın ise yasalara uygun olmadığı gerekçesi ile kabul ederek … Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı Su Satış Tarifesinin, turistik tesislerden %100 oranında atıksu ücreti alınmasına ilişkin kısmını iptal eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; 2464 sayılı Kanunun mükerrer 44. Maddesi gereğince belediyelere atıksu alma yetkisinin verildiği, 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununda atıksu bedeli alınamayacağına ilişkin bir hüküm bulunmadığı, uyuşmazlık konusu tarifesinin yerinde olduğu iddiası ile bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden, turistik belgesine sahip davacılar tarafından … Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı Su Satış Tarifesinin Turistik Tesisler için belirlenen atıksu ücret tarifesine ilişkin kısmının iptali istemiyle açılan dava sonucunda, su ücretinin % 100 oranında atıksu ücretinin belirlenmesinin yasal olmadığı nedeniyle ilgili kısmının iptal edildiği anlaşılmıştır.
2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 16. maddesinde, turizm belgeli yatırım ve işletmelerin elektrik, gaz ve su ücretlerini o bölgedeki sanayi ve meskenlere uygulanan tarifelerden en düşüğü üzerinden ödeyecekleri hükme bağlanmıştır.
Dosyada mevcut ve … Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı Su Satış Tarifesinin 15. sırasında, Turistik Tesislerden su ücretinin ….- lira olduğu ve bu ücretin % 100’ü de atıksu olarak alınacağı belirtilmiştir. Tarifede görüleceği gibi …- lira su ücreti o bölgedeki sanayi ve meskenler için uygulanan tutardan yüksek olmadığı, ayrıca 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun mükerrer 44. maddesinde açıklanan hüküm karşısında, su bedelinin aşılmaması halinde atıksu (çevre temizlik vergisi) bedeli istenilmesine ilişkin tarife kararında yasaya aykırı bir durum bulunmadığı gibi, Turizmi Teşvik Kanununun 16. maddesinin atık su ile ilgisi bulunmamaktadır. Vergi Mahkemesinin adı geçen tarifeyi onaması gerekirken atıksu ücret tarifesini iptal etmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
İstem, … Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı Su Satış Tarifesinin turistik tesisler için belirlenen atıksu ücretine ilişkin kısmının iptali istemiyle açılan davayı kabul eden Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına ilişkin bulunmaktadır.
2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 3754 sayılı Kanunun 1. Maddesiyle değişik 16. maddesinde, turizm belgeli yatırım ve işletmelerin elektrik, gaz ve su ücretlerini o bölgedeki sanayi ve meskenlere uygulanan tarifelerden en düşüğü üzerinden ödeyecekleri, diğer taraftan, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun mükerrer 44. maddesinde, belediyelerin atık su ile ilgili olarak su tüketim bedelini aşmamak üzere meclislerince belirlenecek miktarda çevre temizlik vergisi (atıksu) tahsil edeceği hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, turizm belgesine sahip olduğu anlaşılan davacılar tarafından yukarıda tarih ve sayısı belirtilen su ücreti tarifesinin turistik tesisler için belirlenen atıksu ücretine ilişkin kısmının iptali istemiyle açılan dava sonucunda, su ücretinin % 100’ü oranında atıksu ücreti istenilmesinin yasal olmadığı nedeniyle sözkonusu tarifenin ilgili kısmının iptal edildiği anlaşılmaktadır.
Dosyada mevcut … Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı Su Satış Tarifesinin 15. sırasında, turistik tesislerden 1.5.1998 tarihinden itibaren … lira su ücreti alınacağı ve bu ücretin de % 100’ü oranında atıksu ücreti tahsil edileceği belirtilmiştir.
Bu durumda, sözkonusu tarife ile istenecek atık su bedeli, su bedelini aşmayacak şekilde belirlendiğinden Vergi Mahkemesinin uyuşmazlık konusu tarifenin turistik tesislerden % 100’ü oranında atık su ücreti alınmasına ilişkin kısmını iptal etmesinde isabet görülmemiştir.
Zira davalı idarenin bir kısım kuruluşlardan çok düşük veya hiç atıksu ücreti almaması davacılardan da atıksu ücreti alınmaması için sebep teşkil edemez. Turizmi Teşvik Kanununun 16. maddesi su ücretine ilişkin olup, atıksu ücreti ile ilgisi bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının bozulmasına, dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine 10.6.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.