9. Daire 1998/3917 E. , 1999/3148 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/3917
Karar No: 1999/3148
Temyiz İsteminde Bulunan : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı -…
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Akaryakıt dağıtım faaliyetinde bulunan yükümlü şirket adına 27.2.1998 tarihine kadar yaptığı petrol ürünleri satışları için salınan tellallık harcının terkini istemiyle açılan davayı; 2464 sayılı Kanunun 67. maddesinde öngörülen biçimde gerçekleşen bir satış işleminin tespit edilemediği, dosyada bulunan yoklama fişinin bu harcın tarhı için yeterli tespitleri içermediği, özellikle matrahın belirlenmediği, konunun açıkça ortaya konulamadığı gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; 2464 sayılı Kanunun tellallık harcıyla ilgili olarak “her türlü satışı” kastettiği ve konusunun 11.12.1980 tarihinde Milli Güvenlik Konseyine sunulan belediye gelir sistemi reformundan da anlaşılacağı üzere genişletildiği, Danıştayın bu yönde kararları olduğu, olayda yükümlü şirketten yaptığı satışlarla ilgili bilgi vermesi istenildiği, cevaben anılan Kanuna ters düşen bir yorumun getirildiği, tarhiyatın usul ve hukuka uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına ….- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 21.9.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.