9. Daire         1998/3375 E.  ,  2000/365 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/3375
Karar No: 2000/365

Temyiz İsteminde Bulunan : … Malmüdürlüğü – …
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Elektrik malzemesi ve gıda maddeleri ticaretiyle uğraşan yükümlü şirketin 1995 yılına ait işlemlerinin kasaplık faaliyeti yönünden randıman yoluyla incelenmesi sonucu et satışlarından elde ettiği hasılatın bir kısmını kayıt ve beyan dışı bıraktığının saptanması üzerine düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak salınan katma değer vergisi ile kesilen kusur cezasına karşı açılan davayı; olayda bütün büyükbaş hayvanların ortalama karkas ağırlıklarının 85 kg, küçükbaş hayvanların ortalama karkas ağırlıklarının ise 12 kg olduğu kabul edilerek randıman incelemesi yapıldığı, oysa … Tarım İl Müdürlüğünün 4.3.1998 tarihli yazısından görüleceği üzere büyükbaş hayvanların ortalama karkas ağırlıkları 75-150 kg arasında her ağırlıkta olabileceğinden, hayvanların çoğunun 85 kg’ın altında olması halinde kazanılmayan bir gelirin vergilendirilmiş olacağı, bu durumun küçükbaş hayvanlar için de geçerli olduğu, randıman incelemesi yöntemi gerçek gelirin kavranılmasında kuşkuya yer vermeyecek tesbitlere imkan verdiği takdirde kullanılabilecek bir yol olduğundan, dolayısıyla ancak kesilen hayvanların kesin karkas ağırlıkları bilindiği takdirde randıman incelemesi yapılabileceğinden, gerçeklikten uzak yöntemlerle bulunan matrah farkına dayalı cezalı tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve … sayılı kararının; kesimi yapılan büyük ve küçükbaş hayvanların karkas ağırlıklarının Belediye Mezbahasının ve … Tarım İl Müdürlüğünün yazıları ile kesin olarak belirlendiği, tarhiyatın tamamen gerçek verilere dayandırıldığı, salınan katma değer vergisinde ve kesilen cezada isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerekeceği savunulmuştur.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 9.2.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.