Danıştay Kararı 9. Daire 1998/3156 E. 1999/3675 K. 21.10.1999 T.

9. Daire         1998/3156 E.  ,  1999/3675 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/3156
Karar No: 1999/3675

Temyiz İsteminde Bulunan : Kalekapı Vergi Dairesi Müdürlüğü – ANTALYA
Karşı Taraf : …

İstemin Özeti : Davacı şirketin sevk irsaliyelerinde fiili sevk tarihinin bulunmadığı nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezasına karşı açılan davayı; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4108 sayılı Kanunla değişik 353/2. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için maddede sayılan belgeler ile Maliye Bakanlığınca düzenlenme zorunluluğu getirilen belgelerin düzenlenmemiş, kullanılmamış, bulundurulmamış olmaları veya aslı ile örneğinin farklı meblağları ihtiva etmesi veya gerçeğe aykırı şekilde düzenlenmiş olmaları gerektiği, bu durumda 2.9.1997 tarihinde davacının işyerinde yapılan tespitde sevk irsaliyelerinin düzenlendiği kabul edilmekle birlikte, bu irsaliyelere fiili sevk tarihinin yazılmamış olmasının uyuşmazlık konusu cezanın kesilmesini gerektirmeyeceği, zira sevk tarihinin herhangi bir sebeple yazılmamış olmasının şekil noksanlığı olduğu, onun düzenlenmediği anlamına gelemeyeceği gerekçesi ile kabul ederek özel usulsüzlük cezasını terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 227,257. maddeleri ve 253 nolu Genel Tebliğde yapılan açıklamalar karşısında kesilen cezanın yerinde olduğu iddiası ile bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 21.10.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.