9. Daire         1998/2189 E.  ,  2000/4115 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/2189
Karar No: 2000/4115

Temyiz İsteminde Bulunan : Çanakkale Belediye Başkanlığı – ÇANAKKALE
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : 1997 yılına ilişkin olarak Çanakkale Belediyesince alınan “pazar yeri tezgah ücreti tarife kararı”nın iptali istemiyle açılan davayı; 1580 sayılı Belediye Kanununun 15.maddesine göre pazar yeri kurmanın belediyelerin genel ve zorunlu görevlerinden olduğu, pazar yerlerinin satıcılar tarafından işgalinin, 2464 sayılı Kanunun 52/1.maddesi uyarınca aynı Kanunun 56/1.maddesine göre belirlenecek olan işgal harcına tabi tutulabileceği, 2464 sayılı Kanununun 97.maddesine göre Kanunda harç ve katılma payı konusu yapılmayan ve ilgililerin isteğine bağlı olarak yapacakları hertürlü hizmet için belediye meclislerinin tarife düzenleyebilecekleri, bu durumda pazar yeri kurmak belediyelerin genel ve zorunlu görevlerinden olduğundan ve satıcıların Pazar yerlerini işgalleri halinde sadece işgal harcı ile yükümlü tutulabilecekleri açık olduğundan, “pazar yeri tezgah ücreti” adı altında tarife düzenlenemeyeceği ve bu tarife üzerinden ücret tahsil edilemeyeceği gerekçesiyle kabul ederek pazar yeri ücret tarifesini iptal eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; ortada harç yokken işgal harcı tarife kararının iptali istemiyle dava açıldığı, Mahkemece talebin dışına çıkılarak pazar yeri tahsis ücreti hakkında karar verildiği, olayda tezgahların tahsisinin sözkonusu olduğu, esnafın belediyeden hizmet talebinin bulunduğu,Belediye Gelirleri Kanununun 97.maddesi uyarınca ücret istenilebileceği ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 21.12.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.