9. Daire 1998/1495 E. , 1999/1419 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/1495
Karar No: 1999/1419
Temyiz İsteminde Bulunan : … Belediye Başkanlığı – …
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekilleri : …
İstemin Özeti : Yükümlü şirketin … su deposu arkasında ve tepe üzerinde bulundurduğu ışıklı panodaki yazıdan dolayı ilan ve reklam vergisi beyannamesinin verilmediği nedeniyle düzenlenen yoklama tutanağına göre salınan ilan ve reklam vergisi ile kesilen birinci derece usulsüzlük cezasına karşı açılan davayı; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 14. maddesinin 6. bendinde, genel ve katma bütçeli idareler ile il özel idarelerinin, belediyelerin, köylerin ve bunların kuracakları birliklerin ve Posta-Telgraf-Telefon ve T.C. Devlet Demir Yolları İşletmelerinin yapacakları her türlü ilan ve reklamlarından vergi alınmayacağının açıklandığı, ayrıca Telgraf ve Telefon Kanununun Bir Maddesinin Değiştirilmesi ve bu Kanuna Bazı Ek ve Geçici Maddeler Eklenmesine Dair 4000 sayılı Kanunun 1. maddesinde, posta ve telgraf tesis ve işletmesine ilişkin hizmetlerin T.C. Posta İşletmesi Genel Müdürlüğünce, telekomünikasyon hizmetlerinin ise … Anonim Şirketi tarafından yürütüleceği, aynı Yasanın geçici 3. maddesinde ise, 406 sayılı Kanun ile diğer Kanunlarda Türkiye Cumhuriyeti Posta, Telgraf ve Telefon İşletmesi Genel Müdürlüğüne yapılan atıfların, hizmet alanları itibariyle … Anonim Şirketi veya Türkiye Cumhuriyeti Posta İşletmesi Genel Müdürlüğüne (P.İ.) yapılmış sayılacağının hükme bağlandığı, bu hükümler … Anonim Şirketinin özel bir şirket olmadığı, kamu-özel ayırımının yapılmadığı, 4000 sayılı Yasa ile kurulan kamu iktisadi kuruluş olduğunun anlaşıldığı, bu durumda davacı şirket tarafından yapılan reklamdan dolayı davacı şirketten ilan ve reklam vergisi istenmesinin yasal olmadığı gerekçesi ile kabul ederek uyuşmazlık konusu vergi ve cezayı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı ararının; davacı şirketin özel bir şirket olduğu, ilan ve reklam vergisinden muaf tutulamayacağı iddiaları ile bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına ….- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 13.4.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.