Danıştay Kararı 9. Daire 1998/1263 E. 1999/1285 K. 24.03.1999 T.

9. Daire         1998/1263 E.  ,  1999/1285 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/1263
Karar No: 1999/1285

Temyiz İsteminde Bulunan : Çankaya Belediye Başkanlığı – ANKARA
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Yükümlü şirket tarafından işletilen otelde yapılan yoklamada otelin talih oyunları salonunda mevcut muhtelif oyun makinalarında oyun oynatıldığının tespiti üzerine 1997 Nisan dönemi için salınan kusur cezalı eğlence vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 2464 sayılı Kanunun 17 vd. maddelerindeki hükümlerden anlaşılacağı üzere sözkonusu maddelerde sayılan yerlerin eğlence yeri olarak nitelendirilmesindeki önemli ve müşterek unsurlardan birinin bu yerlerdeki faaliyetin eğlendirme amacına yönelik olduğu, olayda ise talih oyunları salonu Kanunda sayılan eğlence yerlerinden olmadığı gibi bu salonlarda eğlenceden çok para kazanmak amaçlandığından yapılan tarhiyatta isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek kusur cezalı eğlence vergisini kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; 2464 sayılı Kanunun 20. maddesinin 3. bendindeki “gibi” ifadesinin kapsamına talih oyunları salonunun da girdiği, bu konuda emsal Danıştay kararları olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi : Uyuşmazlıkta,yükümlü şirkete ait otelin turistik belgesi olup içinde muhtelif oyun makinalarının mevcut olduğu yoklama fişi ile tesbit edilen (talih oyun salonu) nedeniyle salınan kusur cezalı eğlence vergisini,bu salonun kanunda sayılan eğlence yerlerinden olmadığı, bu salonda eğlenceden çok para kazanmanın amaçlandığı gerekçesiyle terkin eden Vergi Mahkemesi kararının,belediyece temyizen incelenmesi istenilmektedir.
Talih oyunları salonu,para ile oyun oynanmak suretiyle eğlenilen yerlerden olup,2464 sayılı Yasanın 20/2 nci maddesinde sayılan yerler kapsamında bulunmaktadır.Bu nedenle tarhiyatın terkininde isabet görülmediğinden,belediye temyiz isteğinin kabulü ile aksi yolda müttehaz Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : Uyuşmazlık konusu talih oyunları salonunun 2464 sayılı Kanunun 20. maddesinin 3. Bendinde sayılan eğlence yerlerinden olduğu açık olup yapılan tarhiyatı kaldıran vergi mahkemesi kararında isabet görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
İstem, yükümlü şirket tarafından işletilen otelde yapılan yoklamada otelin talih oyunları salonunda mevcut muhtelif oyun makinalarında oyun oynatıldığının tespiti üzerine 1997 Nisan dönemi için salınan kusur cezalı eğlence vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul ederek cezalı vergiyi terkin eden vergi mahkemesi kararının bozulmasına ilişkindir.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 17. maddesinde,bu Kanunun 21. maddesinde belirtilen ve belediye sınırları ile mücavir alanlar içinde yer alan eğlence işletmelerinin faaliyetlerinin eğlence vergisine tabi olduğu, yine aynı Kanunun eğlence vergisinin matrahını düzenleyen 20. maddesinin 3. Bendinde matrahın biletle girilmesi zorunlu olmayan bar, pavyon, gazino, gece kulübü, taverna, diskotek, kabare, dansing, bilardo ve masa futbolu salonları gibi eğlence yerlerinde işin mahiyetine göre çalışılan her gün için Belediye Meclislerince takdir edilecek miktar olduğu ve 21. maddenin 3. bendinde de biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinden günlük …-… TL. eğlence vergisi alınacağı hükme bağlanmıştır.
Tüm bu hükümlerin birlikte değerlendirilmesinden, biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinin Kanunda sayılanlar ile sınırlı olmayıp bu nitelikte faaliyette bulunan diğer yerleri de kapsayacağı sonucuna ulaşılmaktadır.
Bu nedenle para ile oyun oynamak suretiyle eğlenilen yerlerden olan talih oyunları salonu da yukarıda belirtilen 20. maddenin 3. bendi kapsamında bulunduğundan aksi yönde hüküm tesis ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesi kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine 24.3.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.