9. Daire 1997/5536 E. , 1998/2060 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1997/5536
Karar No: 1998/2060
Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar : –
1- …
2- Serik Vergi Dairesi Müdürlüğü – Serik/ANTALYA
İstemin Özeti : Yükümlü şirket tarafından inşa edilen tatil köyünün 1995 yılında tamamlanan bölümü için 2 no’lu harç beyannamesinin yasal süresinden çok sonra 30.12.1996 tarihinde verilmesi nedeniyle beyan edilen matrah üzerinden tahakkuk ettirilen binde 36 tapu tescil harcı, yüzde elli fazlası harç ve gecikme faizinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 492 sayılı Harçlar Kanununa ekli (4) sayılı tarifenin 1. bölümünün 1.1.1986 tarihinde yürürlüğe giren 3239 sayılı Kanunun 96/B maddesi ile değiştiren 13/a fıkrasında, arsa ve arazi üzerine yeniden inşa olunacak bina vesair tesislerin tescilinde Emlak (bina) Vergisi değeri üzerinden binde 36 oranında tapu harcı alınacağı, binde 36 nispetinde hesaplanan bu harcın, emlak vergisi beyannamesinin verilmesi gereken süre içinde harç beyannamesi ile beyan edileceği ve beyanname verme süresi içinde ödeneceği,aynı tarifenin II. bölümünün (d) fıkrasına, 3239 sayılı Kanunun 96/B maddesiyle eklenen hüküm ile de, bu tarifenin 13 numaralı bendinin (a) ve (c) fıkralarında belirtilen işlemlerden Emlak Vergisi beyannamesi verilmesini gerektirenlerin 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanunun 27. maddesinde yazılı ek süre (2 ay) sonuna kadar gösterilmemesi halinde harcın % 50 fazlasıyla alınacağı kuralının getirildiği, öte yandan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 112. maddesinde kamu alacağının vade tarihi ile tahakkuk tarihi arasında geçen süreler için gecikme zammı oranında gecikme faizi uygulanacağı hükmüne yer verildiği,dosyanın incelenmesinden yükümlü şirketin tatil köyü inşaatını 1.7.1995 tarihinde tamamlayarak otel olarak hizmet vermeye başladığı ve müşteri kabul ettiğinin yoklama fişi ile saptandığı, vergi dairesinden 14.7.1995 günlü dilekçesi ile işletmesinde çalışan personelden dolayı işyerleri için muhtasar vergi numarası isteminde bulunulduğu ve 195 adet işçi çalıştırdığı belirlenen işletmenin turizm faaliyetine 1.7.1995 tarihinden itibaren başladığı anlaşıldığından 1319 sayılı Kanunun 23/b ve 27. maddesine göre emlak vergisi beyannamesini yasal süre içinde değil, 1996 yılında vermesi nedeniyle tapu tescil harcı, % 50 fazla harç ve gecikme faizi tahakkuk ettirildiği, ancak, yükümlü şirketin tatil köyü inşaatının 1995 yılında tamamlanan % 75 lik bölümünü hizmete açtığı halde 2 no’lu harç beyannamesini yasal süresi içinde vermemesi nedeniyle tahakkuk ettirilen tapu tescil harcının hizmete açılan (% 75 lik) bölümü için hesaplanması gerektiği, 2 no’lu harç beyannamesi 1996 yılında verildiğine göre ihtilaflı 1995 yılı için beyan edilen matrahın % 75 i dikkate alınarak tapu tescil harcı, %50 fazla harç ve gecikme faizi tahakkuk ettirilmesi icabettiği, diğer taraftan, yükümlü şirket tarafından taşınmazın 1995 yılındaki birim değerinin (emlak vergisi rayiç değeri) beyan ettikleri değer olmadığı ileri sürülmüş ise de, konunun incelenmesi amacıyla talep edilen keşif ve bilirkişi ücretinin yatırılmaması nedeniyle iddiaya itibar edilmesinin söz konusu olmadığı gerekçesiyle tapu tescil harcının, %50 fazla harcın ve gecikme faizinin %25 lik kısmını terkin ederek kısmen kabul eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, yükümlü şirket tarafından, harç mükellefiyetinin doğması için inşaatın tamamlanması gerektiği, inşaatın 1996 yılında tamamlandığı vergi dairesine büfe, plaj tesisleri ve diğer tesislerde verilmeye başlanan hizmet karşılığı elde edilen gelirin bilgisi dışında kalmaması amacı ile bildirimde bulunulduğu, tatil köyü inşaatın bütünlük arz ettiği, inşaat ünitelerinin ayrı ayrı nazara alınmasının mümkün olmadığı, keşif ve bilirkişi ücretinin yatırılmasına ilişkin tebligatın alınmadığı; vergi dairesi tarafından ise, tatil köyü inşaatının 1995 yılında tamamlandığı ve müşteri kabulüne başlanıldığının yoklama fişi ile tespitli olduğu, yapılan beyana çağrıya icabet edilmediği, tapu harcı tarhiyatının %25 lik kısmının terkin edilmesinin usulsüz olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle taraflarca temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından taraflar temyiz istemlerinin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, yükümlü şirket tarafından inşa edilen tatil köyünün 1995 yılında tamamlanan bölümü için 2 no’lu harç beyannamesinin yasal süresinden çok sonra 30.12.1996 tarihinde verilmesi nedeniyle beyan edilen matrah üzerinden hesaplanarak tahakkuk ettirilen tapu tescil harcı, yüzde elli fazla harç ve gecikme faizinin kaldırılması istemiyle açılan davayı, tatil köyü inşaatının 1.7.1995 tarihi itibarıyla yüzde yetmişbeşlik bölümünün tamamlandığı, geri kalan %25 lik kısmının ise tamamlanmadığı gerekçesiyle %25 lik kısıma isabet eden tapu tescil harcı, %50 fazla harç ve gecikme faizini terkin ederek kısmen kabul eden … Vergi Mahkemesi kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istemine ilişkin bulunmaktadır.
Vergi mahkemesi kararının, tapu tescil harcı ve gecikme faizine ilişkin kısmı dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup taraflarca ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bu hususa ilişkin hüküm fıkrasını kusurlandıracak nitelikte görülmemiştir.
Yükümlü şirketin tapuda cins tashih işlemini yaptırmaması nedeniyle tarh olunan %50 fazla tapu harcına gelince;
492 sayılı Harçlar Kanununa ekli (4) sayılı tarifenin 1. bölümünün, 1.1.1986 tarihinde yürürlüğe giren 3239 sayılı Kanunun 96/B maddesi ile değiştirilen 13/a fıkrasında, arsa ve arazi üzerine yeniden inşa olunacak bina vesair tesislerin tescilinde Emlak (Bina) Vergisi değeri üzerinden binde otuz altı nispetinde Tapu Harcı alınacağı, binde 36 nispetinde hesaplanan bu harcın, emlak vergisi beyannamesinin verilmesi gereken süre içinde harç beyannamesi ile beyan edileceği ve beyanname verme süresi içinde ödeneceği, tapu siciline tescil yapılmaması halinde de bu harcın tahsilinin aynı esaslar dahilinde yürütüleceği, yine aynı tarifenin II. bölümünün (d) fıkrasına, 3239 sayılı Kanunun 96/B maddesiyle eklenen hüküm ile de, bu tarifenin 13 numaralı bendinin (a) ve (c) fıkralarında belirtilen emlak vergisi beyannamesi verilmesini gerektirenlerin, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 27. maddesinde yazılı ek süre (2 ay) sonuna kadar tapuda gösterilmemesi halinde harcın % 50 fazlası ile alınacağı hükme bağlanmış olup, bu fıkranın, T.B.M.M. Plan Bütçe Komisyon Raporunda açıklanan gerekçesinde de, “tarifenin sonuna eklenen fıkra ile tapudaki cins tashihi işlemlerinin sürüncemede kalmaması için bu işlemlerin belli bir sürede (ek süre dahil) yapılmaması halinde, harcın yüzde 50 fazlası ile alınacağı öngörülmüştür” şeklinde açıklama yapılmıştır. Bu itibarla, %50 harç fazlası istenilebilmesi ancak inşaatın tamamının bitmesi, yani tapu cins tashihi yaptırılabilmesi koşullarının tamamlanması halinde söz konusu olabilir.
Olayda, teklif döneminde inşaatın, sadece %75 lik bölümünün kullanıldığı, %25 lik kısmının tamamlanmadığı yoklama fişleri ile tespitli olup, tamamının bitirilip iskan edilmediği anlaşıldığına göre Harçlar Kanununun anılan maddesi uyarınca süresinde tapu cins tashih işleminin yaptırılmadığı gerekçesiyle %50 harç fazlası istenilmesinde isabet görülmemiştir.
Bu itibarla, yükümlü şirket adına tahakkuk ettirilen %50 fazla harcın tamamen terkin edilmesi gerekirken Vergi Mahkemesince tatil köyü inşaatının %75 nin tamamlandığı, geri kalan kısmının inşaatının devam etmekte olduğu kabul edilerek %25 lik kısmının terkinine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Bu itibarla, vergi dairesi temyiz isteminin reddine, yükümlü şirket temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının % 50 harç fazlasına ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA, …- karar harcının yükümlü şirketten alınmasına, dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine 21.5.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.