9. Daire         1997/4042 E.  ,  1998/2668 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1997/4042
Karar No: 1998/2668

Temyiz İsteminde Bulunan : … Belediye Başkanlığı-…
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı siyasal parti adına, 28 Ekim 1996 tarihinde … Kapalı Spor Salonunda düzenlediği ” … ” nedeniyle tarh edilen eğlence vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanununun 61. maddesinde parti mal varlığından elde edilen gelirler hariç olmak üzere, diğer kaynaklardan elde edilen gelirlerden hiç bir surette vergi, resim ve harç alınamayacağının hükme bağlandığı, dosyanın incelenmesinden, davacı partinin Cumhuriyetin kuruluşunun yıldönümü nedeniyle tertiplediği eğlence esnasında tutulan yoklama tutanağına dayanılarak dava konusu eğlence vergisinin tarh edildiğinin anlaşıldığı, bu durumda anılan yasa hükmü uyarınca davacı partiden eğlence vergisi istenmesine hukuken imkan bulunmadığı, hernekadar davalı belediye tarafından, 2464 sayılı Kanunda Siyasal Partiler Kanununa atıfta bulunulmadığı iddia edilmekte ise de, 2820 sayılı Kanun özel kanun olduğundan ve genel kanundan önce uygulanacağından bu iddiaya itibar edilemeyeceği gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayııl kararının; 2464 sayılı Kanunun 2820 sayılı Kanuna göre özel kanun olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 18.6.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.