Danıştay Kararı 9. Daire 1997/3348 E. 1998/4865 K. 15.12.1998 T.

9. Daire         1997/3348 E.  ,  1998/4865 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1997/3348
Karar No: 1998/4865

Temyiz İsteminde Bulunan : Gaziler Vergi Dairesi Müdürlüğü – SAMSUN
Karşı Taraf : …

İstemin Özeti : İlaç ve ilaç hammaddesi ithalinde yurtdışındaki firmalara aracılık hizmeti veren yükümlünün 1994 yılı hesaplarının incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 1994/Ocak, Mart, Nisan, Haziran, Ekim, Kasım, Aralık dönemleri için tarholunan kusur cezalı katma değer vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; yurt dışındaki müşteriler için yapılan hizmetlerden alınan komisyon bedelleri 3065 sayılı Yasanın 11. ve 12. maddelerine dayanılarak yayımlanan 17 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliği ile hizmet ihracı sayılarak katma değer vergisinden istisna edilmiş iken 31.12.1987 tarih ve mükerrer 19681 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 26 seri nolu Genel Tebliğ ile yurt dışı komisyonlarının hizmet ihracı sayılamayacağının açıklandığı, olayda davacı kurumun 26 seri nolu Tebliğ uyarınca, yurt dışındaki firmalara Türkiye’den müşteri bulma karşılığı gönderilen komisyon bedellerinden iç yüzde hesabı ile katma değer vergisi ayırarak faturasını düzenleyip, beyan etmek suretiyle ödediği, kalan kısmı da hasılat olarak defterine kaydettiği, inceleme elemanınca; yurt dışından gönderilen komisyonların içinde katma değer vergisi bulunmadığından iç yüzde ile katma değer vergisi hesaplanamayacağı, bu verginin yurt dışındaki firmalardan ayrıca istenilmesi gerektiği görüşü ile, iç yüzde hesabı ile ayrılan katma değer vergisi tutarlarını matraha ilave suretiyle hesapladığı katma değer vergilerinin ikmalen tarhedilmesini önermesi üzerine dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığının anlaşıldığı, dosyada mevcut mümessillik sözleşmelerinin Türkçe tercümelerinin incelenmesinden, bu sözleşmelerin Katma Değer Vergisi Kanunun yürürlüğe girmesinden önce yapıldığı, bütün siparişler üzerinden ödenecek % 1 komisyon haricinde katma değer vergisi veya herhangi bir ödeme yapılacağına ilişkin bir ibareye yer verilmediği görüldüğünen sözleşmede belirtilen % 1 komisyon miktarının içerisinde katma değer vergisininde mevcut olduğunun kabulu gerektiği, kaldı ki söz konusu komisyonlar üzerinden ayrıca hesaplanmak suretiyle ödenecek katma değer vergisinin yansıtma imkanı da bulunmadığından iç yüzde hesabı ile katma değer vergisi hesaplanmak suretiyle fatura düzenlenmesi ve beyan edilip ödenmesi yerinde olup komisyon bedelleri toplamının hasılat olarak kabulu, dolayısıyla katma değer vergisi matrahı sayılması suretiyle yapılan kusur cezalı tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; yükümlünün banka hesabına havale edilen dövizlerin hizmet bedeli komisyonları olduğu havale edilen hizmet bedelleri üzerinden katma değer vergisi hesaplanması ve bu katma değer vergisinin yurt dışındaki firmalardan talep edilmesi gerektiği, verginin mükellef tarafından yabancı firmadan tahsil edilmemiş olması söz konusu katma değer vergisinin beyan edilmesini ve ödenmesini etkilemeyeceği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerekeceği savunulmuştur.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 15.12.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.