9. Daire         1996/99 E.  ,  1996/3505 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/99
Karar No: 1996/3505

Temyiz İsteminde Bulunan : Manisa Belediye Başkanlığı-MANİSA
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …

İstemin Özeti : Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca Ağustos ayı sonuna kadar uzatılan 1994 yılı genel beyan dönemine ait emlak vergisi beyannamesinin iki aylık ek süre içinde verilerek verginin bu süre içinde ödenmesi üzerine emlak vergisinin yasal süresi içinde ödenmediğinden bahisle hesap edilen gecikme faizinin tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı; uyuşmazlığın esasının, emlak vergisi beyannamesinin 1319 sayılı Kanunun 27. maddesinde belirtilen ek sürede verilmesi durumunda tahakkuk ettirilen vergilere gecikme faizi uygulanıp uygulanamayacağına ilişkin bulunduğu, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 112. maddesinde öngörülen gecikme faizinin ancak ikmalen, re’sen ve idarece yapılan tarhiyatlara uygulanabileceği, olayda yükümlünün beyanı üzerine yapılan bir tarhiyat mevcut olduğundan bu yasa hükmünün olaya uygulanma imkanı bulunmadığı gibi, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 27. maddesinde, emlak vergisi beyannamelerinin süresi içinde verilmemesi halinde bu sürenin sonundan başlıyarak iki ay bekleneceği, beyannamenin bu süre içinde verilmesi halinde vergi ziyaı olmayacağı belirtildiğinden ek süre içinde verilen emlak vergisi beyannamesi üzerine tahakkuk eden ve bu süre içinde ödenen emlak vergileri için gecikme faizi istenemeyeceği gerekçesi ile kabul ederek ödeme emrini iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı Kararının; Emlak Vergisi Kanununda beyanname verme ödeme süresinin belirtildiği, bu süre içinde beyanname vermeyen ve ödeme yapmayan yükümlü adına hesaplanan gecikme faizinin yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, …-lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 7.11.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.