9. Daire 1996/519 E. , 1996/1886 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/519
Karar No: 1996/1886
Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar : 1- …
Vekili : …
2- Setbaşı Vergi Dairesi Müdürlüğü – BURSA
İstemin Özeti : Yükümlü Bankanın Bursa Büyükşehir Belediyesinin Macaristan’dan yapacağı otobüs ithalatı ile ilgili olarak …’e hitaben verdiği teminat mektupları ve kredi sözleşmesi nedeniyle ihtirazi kayıtla verilen damga vergisi beyannamesi üzerinden tahakkuk ve tahsil edilen damga vergisi ile gecikme faizinin yasal faiziyle birlikte red ve iadesi istemiyle açılan davayı; 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun mükerrer 30. maddesine 3393 sayılı Yasa ile eklenen ek fıkra uyarınca, Bakanlar Kurulu’nun uluslararası kurumlardan, yabancı ülkelerin kredi kuruluşlarından ve diğer her türlü dış kaynaklardan doğrudan doğruya veya Türkiye’de faaliyet gösteren bankalar vasıtasıyla verilecek krediler ve bu kredilerin geri ödenmesi nedeniyle düzenlenen kağıtların damga vergisi nisbetini “0” sıfıra kadar indirmeye ve bu konu ile ilgili usul ve esasları tayin etmeye yetkili olduğu, Bakanlar Kurulunun bu yetkiye istinaden çıkardığı 87/12067 sayılı Kararında ise, uluslararası kurumlardan, yasancı ülkelerin, kredi kuruluşlarından ve diğer hertürlü dış kaynaklardan doğrudan doğruya veya Türkiye’de faaliyet gösteren bankalar vasıtasıyla temin edilen dış kredilerin, sadece alınması sırasında ilk defa düzenlenen kağıtlar ile bu kredilerin söz konusu kuruluşlara geri ödenmesi dolayısıyla düzenlenen kağıtlara damga vergisi nisbetinin sıfır olarak uygulanacağının kabul edildiği, olayda Bursa Büyükşehir Belediyesi’nin ithal edeceği otobüsler için ihracatçı … adlı firma ile Macaristan’ın “.. Bankasından kredi alınmak üzere anlaşma imzalandığı, ancak yabancı banka bu krediyi teminat mektubu karşılığı tahsis edeceğinden, bunun zaruri ve doğal sonucu olarak belediyenin harici teminat mektubu talep edeceği banka ile arasında bir kredi sözleşmesi yapıldığı ve bunun neticesinde davaya konu olan teminat mektuplarının tanzim edildiği anlaşıldığından Bursa Belediyesi ile davacı banka arasında tanzim ve imza edilen kredi sözleşmesi nedeni ile verilen bu teminat mektuplarının “kredinin alınması sırasında ilk defa düzenlenen kağıtlardan” sayılması gerektiği, aksi halde bu işlemler gerçekleşmeden yabancı bankadan kredi alınmasının mümkün olmadığı, bu nedenle anılan kağıtların damga vergisinin -0- olarak uygulanması icabedeceği, ancak 213 sayılı Vergi Usul Kanununda fazladan tahsil olunan verginin kanuni faizi ile birlikte iadesini öngören bir hükme yer verilmediğinden davacı bankanın ihtirazi kayıtla ödediği damga vergisi ve gecikme faizinin yasal faizi ile birlikte iadesi talebinin yerinde görülmediği gerekçesiyle kısmen kabul ederek, damga vergisi ve gecikme faizinin red ve iadesine hükmeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; vergi dairesi tarafından, banka ile belediye arasında yapılan sözleşmenin normal bir kredi sözleşmesi olduğu,dış kredi alımına ilişkin ve … Bankasını ilgilendiren bir sözleşme olmadığı; yükümlü tarafından ise, haksız ödenen paranın uzun bir süre sonra aynı miktarda iade edilmesinin adalet anlayışına ve hukukun temel prensiplerine aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Vergi Dairesince, yasal dayanaktan yoksun yükümlü temyiz iddialarının reddi gerektiği savunulmuş banka tarafından cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından taraflar temyiz istemlerinin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından tarafların temyiz istemlerinin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, …- lira ilam harcının yükümlü bankadan alınmasına 22.5.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.