9. Daire 1996/4647 E. , 1997/3801 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/4647
Karar No: 1997/3801
Temyiz İsteminde Bulunan : Samsun Büyükşehir Belediye Başkanlığı-SAMSUN
Vekili : …
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Büyükşehir Belediye Meclisinin 1.3.1993 tarihli kararıyla mevcut vergi ve harç tarifelerinin artırılarak değiştirilmesi üzerine yeni tarifeye göre 1993 yılı için salınan ilan ve reklam vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; yükümlünün bilinen ölçü ve nispetler dahilinde beyannamesini süresinde verdiği ve tahakkukunu yaptırdığı, verginin 1. Taksidini vadesinde ödediğinin ihtilafsız olduğu, her ne kadar 2464 sayılı Kanunun 97. maddesi uyarınca düzenlenecek tarifelere göre belediyelere kanunda harç ve katılma payı konusu yapılamayan ancak ilgililerin hizmetine matuf işler için bir takım ücretler alma yetkisi verilmişse de 1.3.1993 tarihinde artırılarak değiştirilen tarifeden doğan ek verginin bu tarihten sonra meydana gelecek olaylara teşmili mümkün olup tarife değişikliğinden önceki tarihte gerçekleşen olaylara uygulanmasının Anayasal kurallara aykırı olması ve ayrıca vergilemenin genel prensipleri ile de bağdaşmaması nedeniyle yükümlü adına yapılan fark ilan ve reklam vergisi tarhiyatında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; Mahkemenin eksik inceleme neticesinde karar verdiği ve tarifenin yılbaşından itibaren uygulanacağına dair bir düzenlemenin bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerekeceği savunulmuştur.
Savcı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen …Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, ….- lira karar harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 25.11.1997 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY : Uyuşmazlık Büyükşehir Belediyesi Meclisinin 1.3.1993 tarihli kararıyla mevcut vergi ve harç tarifelerinin artırılarak değiştirilmesi nedeniyle yeni tarifeye göre salınan ek ilan ve reklam vergisinin kaldırılması isteminden kaynaklanmaktadır.
2464 sayılı Kanunun 16.maddesinde “…. ilan ve reklam vergisi, beyanname verme süresi içinde ödenir. Şu kadar ki belediye meclisleri vergi tarifesinin 1. 2. ve 4. bentlerinde yazılı ilan ve reklamlara ait vergileri, yılı içinde, iki eşit taksitte almaya yetkilidirler…..” hükmü yer almaktadır. Olayda, yükümlü şirketin bilinen oranlar dahilinde beyannamesini yasal süresi içinde verdiği ve vergisinin 1. taksidini de vadesinde ödediği, 1.3.1993 tarihli Belediye Meclisi kararı ile tarifenin değiştirildiği ve idarece 1993 yılının tamamına ait ilan ve reklam vergisinin yeni tarifedeki miktarlar üzerinden tahakkuk ettirildiği anlaşılmaktadır. Ancak tarifenin değiştirilmesine ilişkin Belediye Meclisi kararı 1.3.1993 tarihini taşıdığından bu tarihten önceki 1. takside uygulanması söz konusu olamaz. Bu tarihten sonra ödenecek 2. taksidin bu tarifeye göre alınması gerekir.
Açıklanan nedenle tarhiyatın tamamını terkin eden mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyorum.